Dobiesław Rokosz z Brzezin i Koszyc Małych
Herb Ostoja | |
Data śmierci |
po 1486 |
---|---|
Ojciec | |
Matka |
Regina z Bieździedzy i Brzezin |
Żona |
Dorota |
Dzieci |
Mikołaj Rokosz, Jan Rokosz, Jakub Rokosz, Franciszek Rokosz |
Rodzeństwo |
Mikołaj z Konar, Jan z Konar |
Dobiesław Rokosz z Brzezin i Koszyc Małych herbu Ostoja (zm. po 1486 r.) – dziedzic Koszyc Małych i Brzezin.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dobiesław Rokosz był synem Ścibora z Koszyc i Konarów. Jego matką była Regina, córka Helwiga z Brzezin i Bieździedzy herbu Grzymała. Miał braci – Jana z Konar i Mikołaja z Konar[1]. W roku 1460 Paweł ze Słupowa kwitował Dobiesława z Koszyc z 80 grzywien zastawu na Konarach. Dobiesław uzyskał poręczenie Jana Ilkowskiego za tegoż Pawła, że pod wadium 80 grzywien umorzy wszelkie pozwy. W roku 1462 Dobiesław wraz z bratem Janem z Konar sprzedali za 500 grzywien Janowi z Ilkowic połowę wsi Konary. Dobiesław zobowiązał się stawić żonę Dorotę, by ta wyraziła zgodę na tę transakcję[2].
Dobiesław Rokosz był właścicielem Brzezin w 1486 roku i być może to on finansował budowę tamtejszego kościoła. Świątynia w Brzezinach wzmiankowana jest już w 1470 roku a jej konsekracja odbyła się w 1501 roku. W brzezińskim kościele znajduje się chrzcielnica z 1495 roku opatrzona trzema herbami Ostoja. Fundatorami tej chrzcielnicy byli synowie Dobiesława Rokosza - Mikołaj, Jan, Jakub i Franciszek Rokoszowie z Brzezin[3].
Kościół św. Mikołaja w Brzezinach
-
Elewacja frontowa -
Widok od strony północnej -
Widok ogólny
Lokalna tradycja związana z wsią Brzeziny głosi, że rycerz Stanisław Rokosz herbu Ostoja otrzymał na własność tę wieś od kasztelana Jana Tarnowskiego w podzięce za uratowanie życia w czasie podróży, od rozszarpania przez dzikie zwierzęta w miejscowych lasach[4]. Legenda ta może dotyczyć Ścibora z Konar lub jego syna Dobiesława Rokosza z Brzezin. Nie ma przekonujących dowodów na to, że istniał w tamtym okresie Rokosz o imieniu Stanisław, właściciel Brzezin. Wieś ta była własnością Rokoszów od połowy XV w., a w dokumencie z 1507 roku jest informacja, że Jakub i Franciszek przekazali swym starszym braciom Mikołajowi i Janowi prawo patronatu kościoła w Brzezinach.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Kościół św. Mikołaja w Brzezinach
- Dobiesław z Konarów i Koszyc
- Dobiesław z Koszyc i Konarów
- Ścibor z Koszyc i Konarów
- Jan Rokosz
- Ród Ostojów (Mościców)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ R. Kalinowski: Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu. Warszawa: Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii t. XV (XXVI), 2016, s. 45.
- ↑ T. Jurek (red.): Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Kraków, część II, s. 738.
- ↑ R. Kalinowski: Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu. Warszawa: Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, nowej serii t. XV (XXVI), 2016, s. 38.
- ↑ W. Tabasz (red.): Brzeziny - 500 lat Kościoła św. Mikołaja 1501-2001. Brzeziny-Ropczyce: Wyższa Szkoła Inżynierii Rolniczej i Zarządzania w Ropczycach, 2001, s. 78.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- F. Sikora, Rokosz, h. Ostoja Jan, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1988–1989 r.
- Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. man.poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]..
- T. Kruszewski, Dziedzice Konarów herbów Ostoja i Szreniawa. Analiza historycznoprawna, [w:] „Z Dziejów Prawa” 2019, t. 12 (20), s. 87—107.
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI).
- Brzeziny - 500 lat Kościoła św. Mikołaja 1501-2001, (red.) prof. W. Tabasz.