Dobrosław (imię)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dobrosław
Płeć

męskie

Język (i)

polski, czeski,
serbsko-chorwacki, słowacki

Znaczenie
Języki

słowiańskie

Słowo

dobro + sława

Znaczenie

„cieszący się dobrą sławą”

Region pochodzenia

Słowiańszczyzna

Alternatywne nazwy
Warianty obcojęzyczne

serb. Добросав

Odpowiednik dla płci przeciwnej

Dobrosława

Dobrosław, Dobroslav (cyrylica: Доброслав), Dobrosav (serb. Добросав) – starosłowiańskie imię męskie złożone z członów Dobro- (dobry) i -sław (sława)[1], oznaczające „tego, który cieszy się dobrą sławą”. Najstarszy znany zapis tego imienia pochodzi z 1230 roku. Dobrosław występuje także w licznych innych językach słowiańskich, tj. w języku czeskim, bułgarskim, serbskim, chorwackim, słoweńskim i ruskim. Istniały także odpowiedniki znaczeniowe tego imienia w sanskrycie, np. imię jednostopniowe Su-śravas- (miej/masz dobrą sławę) lub dwustopniowe, jak Pra + su-śruta „bądź/jest bardzo dobrze sławny”); człon su- oznacza dobrze, dobry[2].

Dobrosław imieniny obchodzi 10 stycznia oraz 24 listopada.

Żeński odpowiednik: Dobrosława.

Podobne imiona staropolskie: Dobrobąd, Dobrociech, Dobrogost, Dobromir, Dobromił, Dobromysł, Dobromysław, Dobrosiodł, Dobrowit, Dobrowoj, Dobrutro oraz Dobrzegniew.

Znane osoby noszące imię Dobrosław:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
  2. Z. Kaleta, Świat ludzkich wartości odzwierciedlony w nazwach własnych osób (imiona staropolskie z członem Dobr(o)- na tle indoeuropejskim i wartości w nich wyrażone), [w:] Slavia Occidentalis t. 54 (1997), Poznań 1997