Dobrowoj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dobrowoj — staropolskie imię męskie, złożone z członów Dobro- („dobry”) i -woj („wojownik”). Mogło ono mieć charakter życzący i oznaczać „ten, który będzie dobrym wojownikiem”[1]. Po raz pierwszy notowane w 1397 roku[2].

Możliwe staropolskie zdrobnienia: Dobry, Dobrak, Dobran, Dobrota (masc.), Dobrzej, Dobrzyna (masc.), Dobra (masc.), Dobral, Dobrasz, Dobrek, Dobrko, Dobroch, Dobroj, Dobrona (masc.), Dobronia (masc.), Dobronisz, Dobroń, Dobrost, Dobrosta (masc.), Dobrosz, Dobrosza (masc.), Dobroszek, Dobroszka (masc.), Dobrotczan, Dobrotka (masc.), Dobruj, Dobrul, Dobrusz, Dobruszka (masc.), Dobrył(ek), Dobryłko, Dobrzesz, Dobrzęta, Dobrzych, Dobrzynica, Dobrzysz, Dobrzyszek, Dobrzyszko, Doch, Dochel, Dosz, Doszek, Doszko[1].

Dobrowoj imieniny obchodzi 14 sierpnia.

Żeński odpowiednik: Dobrowoja

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
  2. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 7, z. 1, Suplement (oprac. pod kier. M. Malec). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk•Łódź 1984