Dobry Pasterz
Dobry Pasterz[1] – tytuł Jezusa Chrystusa, odwołujący się do starotestamentowych obrazów króla bądź Boga jako pasterzy ludu i do określania Jezusa jako pasterza w Nowym Testamencie[1].
W ikonografii chrześcijańskiej Dobry Pasterz jest jednym z najstarszych przedstawień Jezusa Chrystusa.
Początkowo Dobrego Pasterza ukazywano jako młodzieńca bez brody niosącego owcę na ramionach. Przedstawienie to nawiązuje do znanych ze sztuki klasycznej wyobrażeń Hermesa.
Z czasem postać Chrystusa otrzymała dzisiejszą twarz z brodą. Dodano również atrybuty: płaszcz, laskę, torbę, niekiedy również flet i naczynie z mlekiem. Z pierwotnego przedstawienia poza owcą lub owcami pozostała również tunika bez rękawów.
W Kościele katolickim IV niedziela wielkanocna (w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego II niedziela po Wielkanocy[2]) obchodzona jest jako Niedziela Dobrego Pasterza – dzień szczególnej modlitwy o powołania.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dobry Pasterz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-11-13].
- ↑ Druga Niedziela po Wielkanocy. liturgia.bydgoszcz.pl, 2019.05.04. [dostęp 2021-04-25].
