Documentum Aretinum
Documentum Aretinum (skrót Arezzo) – papirusowy dokument w języku gockim dotyczący spraw własnościowych. Dokument powstał w połowie VI wieku, przechowywany był w Arezzo[1].
Fragment znaleziony został w archiwach katery w Arezzo. W 1731 roku Anton Francesco Gori, antykwariusz i kolekcjoner rękopisów, wydał we Florencji facsimile dokumentu[2]. Dokument później spłonął. Do naszych czasów zachowało się słabej jakości facsimile[3].
Dokument rejestruje sprzedaż własności 1/3 gospodarstwa należącego do Caballaria za sumę 133 szylingów. Sprzedawcą jest Gudilub albo Gudilaib, nabywcą jest Alamond. Dokument zawiera podpisy sprzedawcy, nabywcy oraz kilku świadków. Documentum Aretinum jest jednym z dwóch najstarszych zachowanych germańskich dokumentów, dotyczących transakcji pieniężnej. Drugim takim dokumentem jest Documentum Neapolitanum[3].
Tekst, w łacińskiej transkrypcji, wraz z przekładem na język niemiecki został opublikowany w dodatkach do Die Gotische Bibel[2].
- Transkrypcja
ik gudilub .dkn. [i.e. diakon]
þo frabauhtaboka fram mis gawaurhta
þus .dkn. [i.e. diakona] alamoda
fidwor unkjane hugsis kaballarja
jah skilliggans .rlg. andnam
jah ufmelida[3].
Ostatnia litera w wydaniu facsimile jest nieczytelna[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Manuscripts of the Gothic Bible Project Wulfila 2004, University of Antwerp.
- ↑ a b c W. Streitberg, Die Gotische Bibel, 7. wyd. 2000, s. 480.
- ↑ a b c Arezzo Deed. germanica.wikispot.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)]. – Germanica