Dolina Łuczywnik
Dolina Łuczywnik (słow. Lučivník) – dolina w masywie Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich, będąca prawym odgałęzieniem Doliny Żarskiej. Jest to długa i wąska dolinka, opadająca spod Szerokiej prosto i niemal dokładnie w kierunku południowym. Nie ma żadnych odgałęzień, a jej wylot znajduje się tuż po zachodniej stronie wylotu Doliny Żarskiej. Jej zbocza tworzą dwa grzbiety odchodzące od Szerokiej; od zachodniej strony jest to Trzciański Groń, odchodzący od niego grzbiet do Keczki oraz Palenica, od wschodniej zaś długi, równoległy do niego grzbiet bez nazwy[1]. Odnośnie do grzbietów doliny Łuczywnik istnieje zamieszanie w nazewnictwie. Na polskiej mapie nazwa Keczki przeniesiona została na grzbiet wschodni (jako wierzchołek Keczka Żarska, 1530 m), a na grzbiecie zachodnim wyróżniono wierzchołek Pod Keczką (1503 m)[2]. Na słowackiej mapie na grzbiecie zachodnim wyróżniono wierzchołek Nižná Roveň (1399 m), a na grzbiecie wschodnim wierzchołek Solisko (1530 m)[3]. Dnem doliny spływa potok Łuczywnik uchodzący do Smreczanki[1].
Dolina Łuczywnik jest obecnie niemal całkowicie zalesiona, a w najwyższych partiach porastającą kosodrzewiną. Dawniej jednak była wypasana i było w niej więcej terenów trawiastych (polan i halizn). Na grzbiecie zachodnim były dwie polany: Wyżnia Rówień (Vyšná Roveň) i Polana pod Keczką (Rovienec)[1]. Obecnie jeszcze nie całkiem zarosły i są widoczne na zdjęciach satelitarnych[3]. Doliną Łuczywnik nie prowadzi żaden szlak turystyczny, a dawne, nadal zaznaczane na mapach pasterskie drogi i ścieżki zarosły już całkowicie lasem i kosodrzewiną, zachowały się jeszcze tylko w dolnej części zboczy doliny Łuczywnik[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
