Dom Ferberów w Gdańsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Ferberów
Symbol zabytku nr rej. 273 z 22 listopada 1969[1]
Ilustracja
Fasada Domu Ferberów
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Adres

ul. Długa 28

Typ budynku

kamienica mieszczańska

Styl architektoniczny

renesans

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1560

Zniszczono

1945

Odbudowano

1954

Pierwszy właściciel

Constantin Ferber I

Kolejni właściciele

do 1789 Ferberowie, do 1804 Frantziusowie, 1805-55 Steffensowie

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Ferberów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Ferberów”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Ferberów”
Ziemia54°20′56,40″N 18°39′04,33″E/54,349000 18,651203

Dom Ferberów (zwany Adam i Ewa) – kamienica zbudowana w 1560 w stylu renesansowym w Gdańsku na Głównym Mieście przy ul. Długiej, jest zwieńczona herbami Polski, Gdańska i Prus Królewskich, zdobiona pilastrami, posągami i medalionem. Budynek jest udekorowany fryzem z motywami niderlandzkimi.

Dom Ferberów należał do rodziny Ferberów, jednej z najbardziej wpływowych w Gdańsku, dała ona miastu: 6 burmistrzów, 3 ławników, 6 rajców, 3 kanoników i 1 biskupa.

Drzwi wejściowe do kamienicy były zdobione figurami Adama i Ewy, o których legenda głosiła, że są siedliskiem diabelskiej mocy. Z tego powodu, od 1786, po śmierci ostatniego potomka rodu Ferberów kamienica przez długi czas była niezamieszkana, dopiero po przebudowie i usunięciu drzwi wierzący w tę legendę uznali, że klątwa przestała ciążyć nad kamienicą.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]