Dom Frankego w Częstochowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Frankego
Ilustracja
Widok od strony II Alei
Państwo

 Polska

Miejscowość

Częstochowa

Adres

I Aleja 14[1]

Typ budynku

Kamienica

Styl architektoniczny

Eklektyzm

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1901

Ukończenie budowy

1903

Pierwszy właściciel

Adolf Franke

Położenie na mapie Częstochowy
Mapa konturowa Częstochowy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Frankego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Frankego”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Frankego”
Ziemia50°48′43,20″N 19°07′19,20″E/50,812000 19,122000

Dom Frankego – zabytkowa, eklektyczna kamienica w Częstochowie, w I Alei, zbudowana w latach 19011903.

Kamienica została wzniesiona w stylu eklektycznym na rogu obecnych I Alei i ul. Wilsona.

Pierwotnie w miejscu kamienicy stał dworek z pierwszej połowy XIX wieku z istniejącą do dziś parterową oficyną z 1865 roku, który należał do Augusta Szlachera[2]. W 1895 roku działka została kupiona od córki Szlachera, Wandy Kreczmerowej, przez jego wnuka, Adolfa Frankego, dyrektora fabryki "Brass i synowie"[1]. Na miejscu dworku Franke kazał wybudować, ukończoną w roku 1903, obecną kamienicę[3].

Przed II wojną światową mieścił się w niej hotel Victoria[1][2], gabinet lekarski, apteka, skład win, salon Chevroleta i liczne sklepy[3]. W czasie wojny kamienica znalazła się na pograniczu częstochowskiego getta i była siedzibą zakładów rzemieślniczych oraz kwaterą dla najcenniejszych dla okupanta rzemieślników[2]. W początkowym okresie okupacji wielu Żydów uciekło z getta, wykorzystując istnienie dwóch klatek schodowych, wychodzących jedna na żydowską, druga na aryjską stronę[3]. Po likwidacji getta znajdował się tu niemiecki szpital i hotel wojskowy[2]. Po wojnie działał w nim najpierw Państwowy Urząd Samochodowy i Związek Zawodowy Transportowców, które rejestrowały auta i weryfikowały prawa jazdy. Następnie działało tu Liceum Technik Plastycznych z internatem[3].

Obecnie parter jest przeznaczony na działalność usługową[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dom Frankego. trivago.pl. s. 1. [dostęp 2010-02-07]. (pol.).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Aleja Najświętszej Maryi Panny – widok na Dom Frankego. Urząd Miasta Częstochowy. s. 1. [dostęp 2010-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-24)]. (pol.).
  2. a b c d e Widok fragmentu ul. J.Piłsudskiego w kierunku I Alei NMP. Częstochowa dawniej i dziś. s. 1. [dostęp 2010-05-17]. (pol.).
  3. a b c d Joanna Skiba: Spacerownik po Częstochowie. Agora SA, 2010, s. 10, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-268-0030-6.