Dom Rietvelda w Utrechcie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Rietvelda w Utrechcie
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Miejscowość

Utrecht

Adres

Prins Hendriklaan 50, 3583 EP Utrecht

Styl architektoniczny

modernistyczny

Architekt

Gerrit Rietveld

Powierzchnia użytkowa

111 m²[1]

Ukończenie budowy

1924

Pierwszy właściciel

Truus Schröder-Schräder

Położenie na mapie Utrechtu
Mapa konturowa Utrechtu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Rietvelda w Utrechcie”
Położenie na mapie Holandii
Mapa konturowa Holandii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Rietvelda w Utrechcie”
Ziemia52°05′07,20″N 5°08′51,35″E/52,085333 5,147597
Strona internetowa
Rietveld Schröderhuis (Rietveld Schröder House)[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II

Numer ref.

965

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2000
na 24. sesji

Dom Rietvelda w Utrechcie (ndr. Rietveld Schröderhuis) – konstruktywistyczna[2], modernistyczna[3], neoplastyczna[4] willa w Utrechcie, zaprojektowana przez holenderskiego architekta Gerrita Rietvelda. Jedno ze sztandarowych dzieł grupy De Stijl.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Willę zaprojektowano dla farmaceutki Truus Schröder-Schräder (1889–1985) i trójki jej dzieci w 1924. Zamieszkana była do 1985. Dom został odrestaurowany przez Bertusa Muldera (1974) i obecnie jest otwarty dla zwiedzających[5]. W 2000 został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO[6].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Dom został zbudowany w oparciu o podstawowe zasady estetyki grupy De Stijl, pod znaczącym wpływem twórczości Kazimierza Malewicza – geometryczne, białe płaszczyzny, proste poręcze, prostokątne otwory okienne z czarnymi obramowaniami. Elementaryzm nakazywał podzielenie budynku na części składowe, jednakowo znaczące w projektowaniu i odbiorze. Obiekt przestał być całością z wyodrębnionymi szczegółami – stał się sumą specjalnie izolowanych części. Zignorowano hierarchię znaczeń poszczególnych elementów – fragmenty uzyskały pełną niezależność, w myśl pełnego uplastycznienia bryły, która stała się wielką rzeźbą przestrzenną w niewielkim ogrodzie. Nastąpiło rozbicie tej bryły i rozdzielenie spójnego obrazu budynku na części geometryczne (płaszczyzny, figury – przede wszystkim kwadraty i prostokąty akcentowane podstawowymi barwami). Przekreślono granice pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną sferą budynku – meble i wyposażenie wnętrz było utrzymane w tej samej gamie formalnej, co elewacje.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. John Hill Must-Know Modern Homes: The Rietveld Schröder House 18.01.2013 https://www.houzz.com/magazine/must-know-modern-homes-the-rietveld-schroeder-house-stsetivw-vs~6223284
  2. Jannes Gerhardus Wattjes 1925
  3. Megan Sveiven AD Classics: Rietveld Schroder House / Gerrit Rietveld https://www.archdaily.com/99698/ad-classics-rietveld-schroder-house-gerrit-rietveld
  4. Ramón Esteve Estudio 2019 https://www.ramonesteve.com/en/manufacturing-the-interior/el-neoplasticismo-en-las-artes-tecnicas-y-tectonicas/
  5. Et tu, Bertus? https://www.dwell.com/article/et-tu-bertus-eeedd895
  6. Rietveld Schröderhuis (Rietveld Schröder House). UNESCO World Heritage Centre. [dostęp 2014-05-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]