Dom ariański w Rakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom ariański w Rakowie
Symbol zabytku nr rej. 508 z 18.09.1957 oraz 456 z 15.04.1967[1]
Ilustracja
Dom Wójta
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Miejscowość

Raków

Adres

ul. Jana Sienieńskiego 6

Styl architektoniczny

późny renesans (wnętrze)

Ukończenie budowy

przełom XVI i XVII wieku

Pierwszy właściciel

Jan Siekierzyński i Netta Theodorikówna

Kolejni właściciele

Samuel Goryszowski, Andrzej Mokronowski, rodzina Kuraszewiców, Jan i Ignacy Kossowscy, Ignacy i Marianna Praszkiewiczowie.

Obecny właściciel

Urząd Gminy Raków

Położenie na mapie gminy Raków
Mapa konturowa gminy Raków, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Dom ariański w Rakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Dom ariański w Rakowie”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dom ariański w Rakowie”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dom ariański w Rakowie”
Ziemia50°40′34,25″N 21°02′36,88″E/50,676181 21,043578

Dom ariański w Rakowie (zwany też Domem wójta) – późnorenesansowy budynek znajdujący się na rogu ul. Sienieńskiego i Kościelnej w Rakowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najokazalszy i największy, zachowany do dnia dzisiejszego, budynek z czasów ariańskich został wzniesiony na przełomie XVI i XVII wieku. Pierwotnie należał do Jana Siekierzyńskiego i jego żony Netty Theodorikówny. W 1634 Siekierzyńscy sprzedali go aptekarzowi i wójtowi Rakowa – Samuelowi Goryszowskiemu. Następnie dom stał się własnością Andrzeja Mokronowskiego, właściciela połowy miasta Rakowa i starosty radzyńskiego, który następnie w 1683 sprzedał go rodzinie Kuraszewiców. W 1757 Jan i Ignacy Kossowscy sprzedali dom ariański Ignacemu i Mariannie Praszkiewiczom, którzy urządzili w nim karczmę.

W latach 50. XX wieku w budynku mieścił się magazyn nawozów sztucznych, potem Gminna Biblioteka Publiczna[potrzebny przypis]. W 2015 roku zakończono rewitalizację budynku[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek jest murowany, parterowy, podpiwniczony, wzniesiony na rzucie prostokąta. Dach pierwotnie pokryty gontem, obecnie blaszany. Na zewnątrz bezstylowy, wewnątrz ślady architektury późnorenesansowej; od południa znajduje się sala przez całą szerokość budynku, o sklepieniu kolebkowym z lunetami, pokrytym późnorenesansową stiukową dekoracją żebrową, z rozetami; delikatny rysunek zworników wykazuje wysoką klasę artystyczną, a ornamentyka nie zawiera żadnych motywów religijnych. W tejże sali znajduje się okienko w obramieniu późnorenesansowym. W niektórych pozostałych pomieszczeniach zachowały się sklepienia kolebkowo-krzyżowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 30 [dostęp 2015-11-13].
  2. Odnowiony rynek w Rakowie cieszy mieszkańców | Radio Kielce [online], www.radio.kielce.pl [dostęp 2019-12-23] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Katalog zabytków sztuki w Polsce, tom III, Województwo kieleckie, zeszyt 7, Powiat opatowski, Warszawa 1959.
  • S. Malanowicz, Zabudowa miasta Rakowa, [w:] Raków ognisko arianizmu, pod red. S. Cynarskiego, Kraków 1968.
  • W. Urban, Poszukiwanie zabytków poariańskich, [w:] Odrodzenie i Reformacja w Polsce, tom I, Warszawa 1956.