Dom przy Długim Targu 20 w Gdańsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom przy Długim Targu 20
Symbol zabytku nr rej. 383 z 24 czerwca 1971[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk

Adres

Długi Targ 20

Typ budynku

kamienica mieszczańska

Styl architektoniczny

barok

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1680

Zniszczono

1945

Odbudowano

1954

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom przy Długim Targu 20”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Dom przy Długim Targu 20”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom przy Długim Targu 20”
Ziemia54°20′52,53″N 18°39′18,29″E/54,347925 18,655081

Dom przy Długim Targu 20 w Gdańskukamienica mieszczańska wzniesiona w 1680 r., z fasadą barokową o rzadkim w Gdańsku, bogatym wystroju.

Autorstwo wystroju rzeźbiarskiego przypisywane jest Andreasowi Schlüterowi młodszemu. Wysoka pierwsza kondygnacja, dawniej mieszcząca reprezentacyjną sień, została oblicowana rustyką i podzielona czterema pilastrami, wspartymi na maszkaronowych konsolach. Trzony pilastrów ozdobione są festonami, rzeźbami owoców, a w ich górnej części znajdują się hermy (kariatydy i atlanci). Na osi środkowej znajduje się portal z eliptyczną archiwoltą i kartuszem podtrzymywanym przez dwa geniusze. Przez drugą i trzecią kondygnację biegną w tzw. wielkim porządku cztery gładkie pilastry o głowicach korynckich. Zwieńczenie fasady stanowi szczyt schodkowy zakończony półkoliście, ozdobiony wolutami, festonami oraz dwoma medalionami z głowami męskimi (niekiedy uważanymi za portrety królów Jana Kazimierza i Jana III Sobieskiego). Na szczycie ustawiona jest metalowa figura orła z rozpostartymi skrzydłami.

Po zniszczeniu w 1945 r., fasada została zrekonstruowana w l. 1953-54 przy wykorzystaniu zachowanych, autentycznych elementów wystroju rzeźbiarskiego.

Od 1991 roku na parterze znajduje się galeria sztuki Glaza Expo Design[2].

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Katalog zabytków sztuki, Miasto Gdańsk, część 1: Główne Miasto, Warszawa 2006, ISBN 83-89101-47-5-6.
  • J. Friedrich, Gdańskie zabytki architektury do końca XVIII w., Gdańsk 1995, ISBN 83-7017-606-2.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]