Domaszków (powiat kłodzki)
50°12′56″N 16°40′46″E/50,215556 16,679444| wieś | |
 Kościół św. Mikołaja w Domaszkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
390–475[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
1254[2] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-522[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0853702 |
Położenie na mapie gminy Międzylesie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°12′56″N 16°40′46″E/50,215556 16,679444
| |
Domaszków (niem. Ebersdorf[4][5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Domaszków to wieś łańcuchowa o długości około 5,5 km, leżąca wzdłuż Domaszkowskiego Potoku, na granicy Obniżenia Bystrzycy Kłodzkiej i Wysoczyzny Międzylesia, na wysokości około 390–475 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1945–1954 i 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Domaszków[1]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Domaszków. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o Domaszkowie pochodzi z roku 1254, miejscowość była wtedy związana z Zamkiem Szczerba[6]. W roku 1337 należała do państwa śnielińskiego. W czasie wojen husyckich Domaszków znacznie ucierpiał z powodu położenia na trakcie ze Śląska do Czech[6]. W okresie od XV do XVII wieku wieś należała do królewszczyzny, w roku 1684 została kupiona przez rodzinę Althannów[6]. W roku 1840 Domaszków przeszedł na własność Marianny Orańskiej[6]. We wsi był wtedy kościół, kilka młynów wodnych, olejarnie, browar, wytwórnia starki i warsztaty tkackie[6]. W roku 1875 powstała tu stacja kolejowa, a miejscowość nabrała znaczenia turystycznego jako punkt wypadowy dla turystów udających się w Masyw Śnieżnika i Góry Bystrzyckie[6].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 r. wieś liczyła 1254 osób[2].
Religia[edytuj | edytuj kod]
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[8]:
- kościół parafialny pw. św. Mikołaja, z 1563 roku[6], rozbudowany w latach 1682–83. Jest to renesansowa budowla salowa z wielobocznym prezbiterium i emporami wzdłuż bocznych ścian połączonymi prospektem organowym[6]. Wyposażenie wnętrza jest głównie barokowe, między innymi są to: ołtarz główny z 1776 roku, kamienna chrzcielnica z 1464 roku i ambona autorstwa Michała Klahra[6]. Na wieży jest dzwon z 1464 roku[6].
- kaplica grobowa, z połowy XVIII wieku, stojąca obok kościoła,
- plebania, z 1711 roku przy ul. Kolejowej 2, nakryta dachem naczółkowym.
- sierociniec ze szkołą, z lat 1853–1861, ul. Międzyleska 18,
- dom przy ul. Międzyleskiej 22, z XIX wieku, dawny dwór sędziowski[6], nakryty dachem naczółkowym.
Inne zabytki[1]:
- drewniane i murowane domy z XIX i XX wieku,
- krzyże przydrożne i kapliczki.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Domaszków[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 110-114. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 234 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 35.
- ↑ a b c d e f g h i j k Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 316. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2016-11-07].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 76. [dostęp 2012-08-05].
- ↑ Internetowy System Aktów Prawnych
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ebersdorf, wieś, pow. bystrzycki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 313.
- Siedziba gminy: Międzylesie
