Domek loretański w Głogówku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domek loretański w Głogówku
Symbol zabytku nr rej. 1434/66 z 2.08.1966[1]
Ilustracja
Fresk przedstawiający legendę domku loretańskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Głogówek

Typ budynku

domek loretański

Rozpoczęcie budowy

1630

Ukończenie budowy

1634

Położenie na mapie Głogówka
Mapa konturowa Głogówka, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Domek loretański w Głogówku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Domek loretański w Głogówku”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Domek loretański w Głogówku”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Domek loretański w Głogówku”
Położenie na mapie gminy Głogówek
Mapa konturowa gminy Głogówek, w centrum znajduje się punkt z opisem „Domek loretański w Głogówku”
Ziemia50°21′16″N 17°51′39″E/50,354444 17,860833
Ogólnopolski szlak kaplic loretańskich - tablica

Domek loretański w Głogówku – budowla niewielkich rozmiarów znajdująca się w kaplicy kościoła franciszkanów w Głogówku, zbudowana w latach 1630-1634 z fundacji hrabiego Jerzego III Oppersdorffa. Jest jednym z domków loretańskich w Polsce zbudowanym na wzór „Świętego domu” Santa Casa w Loreto.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fundator budowli, hrabia Jerzy III Oppersdorff dwukrotnie podróżował do sanktuarium w Loreto, gdzie wykonał rysunki, które potem posłużyły mu do wybudowania kopii Santa Casa w Głogówku. Budyneczek domku znajdował się pierwotnie na zewnątrz kościoła franciszkanów, po jego północnej stronie. W roku 1636 hrabia polecił rozbudować franciszkańską świątynię, w efekcie czego domek loretański znalazł się wewnątrz nowej kaplicy kościoła.

Architektura, dekoracje malarskie i rzeźbiarskie[edytuj | edytuj kod]

Widok na kaplicę z domkiem

Domek zbudowany został w stylu barokowym na planie prostokąta z jedną nawą, do której prowadzą wejścia z dwóch ścian bocznych. Front ozdobiony jest rokokowym szczytem z glorią maryjną. Ściany budowli pokryte są dekoracjami imitującymi elementy architektoniczne - dzieło morawskiego artysty Franciszka Antoniego Sebastiniego wykonanymi w latach 1770-1780 z fundacji hrabiego Henryka Ferdynanda Oppersdorffa.

Wewnątrz, na ołtarzu chronionym ozdobną kratą, umieszczona jest kopia figury Matki Boskiej z Loreto.

Legenda[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z legendą, jeszcze w czasie pobytu Franciszka Antoniego Sebastiniego w Głogówku, kaplica miała być początkowo otynkowana wewnątrz, lecz tynki się rozpadły. Artysta starannie odmalował kapliczkę, jednak sytuacja powtórzyła się trzykrotnie, więc autor odczytał w tym Bożą wolę i na pozostałościach tynku namalował freski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]