Domenico Dragonetti
| ||
![]() Domenico Dragonetti ze swoim kontrabasem Gasparo da Salò | ||
Pseudonim | Il Drago | |
Data i miejsce urodzenia | 7 kwietnia 1763 Wenecja | |
Pochodzenie | włoskie | |
Data i miejsce śmierci | 16 kwietnia 1846 Londyn | |
Instrumenty | kontrabas | |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka klasycystyczna | |
Zawód | kontrabasista, kompozytor | |
Instrument | ||
kontrabas
skrzypce
|
Domenico Carlo Maria Dragonetti, zwany Il Drago (ur. 7 kwietnia 1763 w Wenecji, zm. 16 kwietnia 1846 w Londynie)[1] – włoski kontrabasista i kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Do 30 roku życia mieszkał w rodzinnej Wenecji. Grał na kontrabasie w katedrze Świętego Marka i w Teatrze Wielkim w Vicenzy. Dzięki niesłychanej na owe czasy wirtuozerii w grze na kontrabasie uzyskał znaczną sławę w Europie, nie opuszczając rodzimych Włoch. Zrezygnował z podpisania wielu intratnych kontraktów i propozycji pracy za granicą, z zaproszeniem od cara Rosji włącznie. W 1794 w końcu wyjechał, aby podjąć pracę w orkiestrze Teatru Królewskiego w Londynie, gdzie spędził resztę swojego życia.
Regularnie grywał koncerty w londyńskim Towarzystwie Filharmonicznym (Philharmonic Society of London), a także na zaproszenia osób prywatnych. W tym okresie poznał Josepha Haydna i Ludwiga van Beethovena, którego wielokrotnie następnie odwiedzał w Wiedniu i któremu osobiście zademonstrował możliwości kontrabasu jako instrumentu solowego. Dragonetti przeszedł do historii także jako twórca smyczka, zwanego od jego nazwiska smyczkiem Dragonettiego[1].
Wartościowe instrumenty[edytuj | edytuj kod]
Dragonetti był zapalonym kolekcjonerem obrazów, tabakier, lalek oraz instrumentów[1], wśród których obok kontrabasu Gaspara Bertolottiego da Salò „Dragonetti”, było troje skrzypiec Antonia Stradivardiego: „Dragonetti” (1700), „Rivaz, Baron Gutmann” (1707), „Dragonetti, Milanollo” (1728) oraz skrzypce Bartolomeo Giuseppe Guarneriego „Dragonetti, Walton” (1742)[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Jako kompozytor był samoukiem. Komponował koncerty i utwory koncertowe z towarzyszeniem orkiestry; kwintety (na kontrabas solo, skrzypce, dwie altówki i basso continuo), duety na wiolonczelę i kontrabas, wariacje na temat popularnych arii operowych na kontrabas solo, partie kontrabasu obbligato do arii operowych, a także pieśni, utwory fortepianowe i kaprysy na skrzypce[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Fiona M. Palmer: Dragonetti, Domenico (Carlo Maria) [‘Il Drago’]. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. D. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)
- ↑ Owners – Domenico Dragonetti, Tarisio [dostęp 2020-10-28] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984, s. 446. ISBN 83-224-0223-6. (pol.)
- ISNI: 0000 0001 0915 467X
- VIAF: 73907124
- LCCN: n80138512
- GND: 116194472
- BnF: 122344176
- SUDOC: 151032815
- SBN: IT\ICCU\MUSV\023182
- NKC: xx0103754
- BNE: XX1730526
- NTA: 083201378
- Open Library: OL5389139A
- PLWABN: 9810606705705606
- NUKAT: n2009145782
- OBIN: 8018
- NLI: 000552222
- CONOR: 118836323
- RISM: pe19664
- WorldCat: lccn-n80138512