Domingo Faustino Sarmiento
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1811 San Juan |
|
| Data i miejsce śmierci | 11 września 1888 Asunción, Paragwaj |
|
| Prezydent Argentyny | ||
| Okres | od 12 października 1868 do 12 października 1874 |
|
| Pierwsza dama | Benita Martínez Pastoriza | |
| Wiceprezydent | Adolfo Alsina (od 12 października 1866 do 12 października 1874 | |
| Poprzednik | Bartolomé Mitre | |
| Następca | Nicolás Avellaneda | |
 |
||
Domingo Faustino Sarmiento (ur. 1811, zm. 1888) - argentyński pisarz, historyk i polityk.
Stał na czele unitarian Jako działacz liberalnej opozycji, z powodu otwartej krytyki dyktatury Juana Manuela de Rosasa, przebywał przez wiele lat na emigracji (głównie w Chile). W 1852, po upadku Rosasa, wrócił do kraju, a w latach 1868-1874 był pierwszym cywilnym prezydentem Argentyny (sprawował również urząd ministra spraw zagranicznych i wewnętrznych oraz zasiadał w senacie, był także ambasadorem w Chile). Podwoił liczbę szkół, tworząc najlepszy system szkolnictwa w Ameryce Łacińskiej, i przyczynił się do zakładania bibliotek oraz muzeów. Rozwinął handel i zintensyfikował budowę linii kolejowych, popierał również imigrację. Autor pism politycznych, dydaktycznych, powieści Facundo o Civilización y Barbarie (1845). Pochowany na Cementerio de la Recoleta.
Uważany za jednego z najznakomitszych Argentyńczyków XIX wieku[1].
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Wielka Encyklopedia Polonica. Suplement, 2000, str. 1530
