Domingo Faustino Sarmiento
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1811 San Juan | |
Data i miejsce śmierci | 11 września 1888 Asunción, Paragwaj | |
Prezydent Argentyny | ||
Okres | od 12 października 1868 do 12 października 1874 | |
Pierwsza dama | Benita Martínez Pastoriza | |
Wiceprezydent | Adolfo Alsina (od 12 października 1866 do 12 października 1874 | |
Poprzednik | Bartolomé Mitre | |
Następca | Nicolás Avellaneda | |
![]() |
Domingo Faustino Sarmiento (ur. 1811, zm. 1888) – argentyński pisarz, historyk i polityk.
Stał na czele unitarian Jako działacz liberalnej opozycji, z powodu otwartej krytyki dyktatury Juana Manuela de Rosasa, przebywał przez wiele lat na emigracji (głównie w Chile). W 1852, po upadku Rosasa, wrócił do kraju, a w latach 1868-1874 był pierwszym cywilnym prezydentem Argentyny (sprawował również urząd ministra spraw zagranicznych i wewnętrznych oraz zasiadał w senacie, był także ambasadorem w Chile). Podwoił liczbę szkół, tworząc najlepszy system szkolnictwa w Ameryce Łacińskiej, i przyczynił się do zakładania bibliotek oraz muzeów. Rozwinął handel i zintensyfikował budowę linii kolejowych, popierał również imigrację. Autor pism politycznych, dydaktycznych, powieści Facundo o Civilización y Barbarie (1845). Pochowany na Cementerio de la Recoleta.
Uważany za jednego z najznakomitszych Argentyńczyków XIX wieku[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wielka Encyklopedia Polonica. Suplement, 2000, str. 1530
- ISNI: 0000 0001 2120 8917
- VIAF: 12340366
- LCCN: n81072956
- GND: 118751328
- LIBRIS: xv8bfblg1hlgxsm
- BnF: 121205608
- SUDOC: 027669505
- NKC: jn20000604797
- BNE: XX942843
- NTA: 068350716
- BIBSYS: 90544466
- Open Library: OL117634A
- PLWABN: 9810545342205606
- NUKAT: n97060786
- NLI: 000116741
- PTBNP: 224086
- CANTIC: a11211325
- BNA: 000021680
- CONOR: 138681955
- ΕΒΕ: 168568
- KRNLK: KAC201849487
- WorldCat: lccn-n81072956