Douglas A-26 Invader
Ten artykuł od 2017-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Douglas Aircraft Company | |
Typ | lekki bombowiec | |
Konstrukcja | metalowa | |
Załoga | 3 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 × Pratt & Whitney R-2800 | |
Moc | 1500 kW | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 21,34 m | |
Długość | 15,24 m | |
Wysokość | 5,64 m | |
Powierzchnia nośna | 50,8 m² | |
Masa | ||
Własna | 10 365 kg | |
Startowa | 15 900 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 570 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 384 m/min | |
Pułap | 6700 m | |
Zasięg | 2300 km | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
8 lub 12 × karabin maszynowy kal. 12,7 mm 2700 kg bomb | ||
Użytkownicy | ||
Stany Zjednoczone, Arabia Saudyjska, Biafra, Brazylia, Chile, Dominikana, Francja, Gwatemala, Indonezja, Laos, Kolumbia, Kuba, Nikaragua, Peru, Portugalia, Salwador, Turcja, Wielka Brytania, Republika Wietnamu |
Douglas A-26 Invader – dwusilnikowy lekki bombowiec i samolot szturmowy konstrukcji amerykańskiej.
Samolot powstał w 1942 roku jako następca A-20. Służył w czasie II wojny światowej, wojny koreańskiej, a także wietnamskiej. Niektóre, bardzo zmodyfikowane, egzemplarze pozostały na służbie aż do 1969 roku. A-26 to oryginalne oznaczenie tego samolotu, w 1948 roku został przemianowany na B-26 (z tego powodu jest on często mylony z samolotem B-26 Marauder), a w 1966 na A-26A. Samoloty pozostające w służbie US Navy, nosiły oznaczenie JD-1.
Budowany był w dwóch podstawowych odmianach:
- „szturmowa” miała zabudowany nos samolotu, gdzie mieściło się osiem karabinów maszynowych kalibru 12,7 milimetra;
- „bombowa” posiadała przeszklony nos. Znajdowało się tam stanowisko bombardiera z przyrządami celowniczymi typu Norden. Wersja ta była używana do precyzyjnego bombardowania.
Niektóre samoloty uzbrojone były jeszcze dodatkowo w karabiny maszynowe umieszczone w skrzydłach. Najsilniej uzbrojone wersje A-26 miały aż 18 karabinów maszynowych strzelających do przodu. Był to najszybszy amerykański bombowiec w II wojnie światowej. Invader z racji silnego uzbrojenia strzeleckiego i ponad 2,5 tony bomb na pokładzie siał postrach wśród wojsk niemieckich na przełomie lat 1944/1945. Na Pacyfiku skutecznie zwalczał żeglugę handlową Japończyków i ich lekkie okręty wojenne. Łącznie wyprodukowano około 2500 egzemplarzy A-26.
Na samolocie tego typu latał polski pilot Jan Zumbach, kiedy walczył jako najemnik w Afryce w latach 60 XX w. Latali na nich także kubańscy emigranci, podczas walk z wojskami komunistycznymi w Zatoce Świń.
|
|