Doula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Doula z ciężarną, Portugalia

Doula (z stgr. δούλη, dosłownie: „służąca, niewolnica”[1]) – wykształcona i doświadczona również w swoim macierzyństwie kobieta, zapewniająca ciągłe niemedyczne, fizyczne, emocjonalne i informacyjne wsparcie matce i rodzinie na czas ciąży, porodu i po porodzie[2] (za definicją Stowarzyszenia Doula w Polsce).

Określenie „doula” na kobietę, która wspiera młodą matkę w karmieniu piersią i opiece nad noworodkiem, zostało użyte przez antropolożkę Danę Raphael po raz pierwszy w latach 70. w Stanach Zjednoczonych w książce Tender Gift: Breastfeeding. W latach późniejszych zostało rozszerzone również na wsparcie w czasie porodu, dzięki pracom lekarzy Marshalla Klausa i Johna Kennela. Prowadzili oni w Gwatemali badania dotyczące wpływu porodu na tworzenie się więzi matki z dzieckiem. Odkryli znaczący pozytywny wpływ bez skutków ubocznych wsparcia udzielanego przez przeszkoloną osobę, której zadaniem jest wyłącznie udzielanie wsparcia rodzącej kobiecie. Swoje odkrycie opublikowali w przełomowej książce Mothering the Mother (obecnie The Doula Book). Pod koniec lat 80. idea douli trafiła do Europy Zachodniej.

Doule w Polsce[edytuj | edytuj kod]

W Polsce pierwszą przeszkoloną doulą jest Małgorzata Sikora-Borecka, działająca od 2003[3]. W 2006 roku na zaproszenie do udziału w międzynarodowej konferencji Fundacji Rodzić po Ludzku przyjechały doule – holenderskie instruktorki. W latach 2009–2011 Fundacja Rodzić po Ludzku organizowała szkolenia dla doul. W 2011 powstała pierwsza organizacja zrzeszająca doule – Stowarzyszenie DOULA w Polsce. Od tego roku organizacja ta szkoli przyszłe doule oraz zrzesza i dokształca pracujące doule. W 2012 Stowarzyszenie zostało członkiem European Doula Network.

W styczniu 2015 roku doula (asystentka kobiety w czasie ciąży i porodu[4]) została wpisana na listę zawodów w Polsce.

W 2015 roku w Wielkopolskiej Szkole Medycznej otwarto pierwsze w Polsce roczne (dwusemestralne) Studium dla doul, przeznaczone dla osób chcących poszerzać swoje kompetencje w obszarze niemedycznej opieki okołoporodowej i wykonywać zawód douli. Program studium został opracowany przez dr n. med. Małgorzatę Chochowską oraz mgr Patrycję Werbińską. Program studium i jego założenia powstały w oparciu o interdyscyplinarne studia podyplomowe przeznaczone dla fizjoterapeutów i położnych: Holistyczna Opieka Okołoporodowa (prowadzone przez Wyższą Szkołę Edukacji i Terapii im. K. Milanowskiej w Poznaniu), stworzone od podstaw przez dr n. med. Małgorzatę Chochowską (kierownictwo merytoryczne i programowe studiów oraz studium)[5]. Program studium z założenia wyróżniał interdyscyplinarny i holistyczny charakter, bazujący przy tym na EBM (Evidence Based Medicine - medycynie opartej na dowodach)[6].

W 2019 roku Stowarzyszenie DOULA w Polsce uruchomiło Akademię Wsparcia Okołoporodowego doula.edu.pl dla przyszłych doul - dwusemestralny program stworzony i realizowany z wykorzystaniem wiedzy, praktyki i doświadczenia pracujących w Polsce doul i bazujący na EBM.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. δοῦλος [online], Wiktionary [dostęp 2017-09-21] (ang.).
  2. Kim jest doula? - Stowarzyszenie DOULA w Polsce [online], www.doula.org.pl [dostęp 2023-07-11].
  3. Nasz zespół. Dom Narodzin. [dostęp 2018-10-17].
  4. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2018 r. poz. 227).
  5. Holistyczna opieka okołoporodowa, Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii, studia stacjonarne i niestacjonarne - Poznań [online], www.wseit.edu.pl [dostęp 2022-01-19].
  6. Akademia Wsparcia Okołoporodowego

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]