Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Dowództwo Okręgu Generalnego „Grodno”
Dowództwo Okręgu Generalnego „Białystok”

Dowódcy
Ostatni

gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Grodno

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

DOK w 1939

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III (DOK III) – organ pracy dowódcy Okręgu Korpusu Nr III w latach 1921-1939.

W grudniu 1921 roku szefostwa DOK III zostały przeniesione z Białegostoku do Grodna, natomiast dowódca OK III ze sztabem w styczniu następnego roku[1]. W listopadzie 1922 roku, po kilkumiesięcznym pobycie w Wilnie, Sztab DOK III, Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia oraz Szefostwo Poborowe ponownie zostały przeniesione do Grodna[2].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu
Zastępcy dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu
Pomocnicy dowódcy okręgu
Szefowie Poborowi / Pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
Szefowie sztabu
Zastępcy szefa sztabu

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr III (1921-1926)

  • szef – gen. bryg. Wincenty Kaczyński (IX 1921 – II 1923)
  • szef – gen. bryg. Mikołaj Majewski (III 1923 – IX 1925)
  • szef – płk art. Józef Karol Luberadzki (od XII 1925[5] ← kmdt OWar. „Grodno”)
  • zastępca szefa – płk Jan Suzin (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 29 pap)

3 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926-1928)

  • płk art. Józef Karol Luberadzki (do VIII 1926[6])
  • gen. bryg. Erwin Mehlem (VIII 1926 – III 1927)
  • płk art. Witold Roszkowski (od V 1927[7])
Szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia
  • płk art. Stanisław August Sopotnicki (od III 1929[8])
  • mjr uzbr. Jan II Bogucki (od X 1931[9])
  • mjr uzbr. Tadeusz I Müller[a] (od VIII 1935)
Szefowie inżynierii i saperów - szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Saperów
Szefowie intendentury
  • ppłk / płk int. Maurycy Thorn (był w 1923[4] – †15 V 1926 Arco)
Szefowie łączności i szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku
Szefowie sanitarni
  • płk lek. Wacław Szreders (od XI 1922[15])
Naczelni lekarze weterynarii - szefowie służby weterynaryjnej
Szefowie służby duszpasterstwa wyznania rzymskokatolickiego
  • ks. proboszcz Stanisław Żytkiewicz (1922-1924)
  • ks. proboszcz Roman Tartyłło (1924)
  • ks. dziekan Kazimierz Suchcicki (1927-1934 → dziekan OK IV)
  • ks. proboszcz Otto Kristen (p.o. 1934 – V 1936 → administrator parafii w Złoczowie)
  • ks. proboszcz Walenty Pączek (V 1937 – 1939)
Szefowie Remontu
  • płk Florian Popławski (był w 1923)[4]
Dowódcy obrony przeciwlotniczej
Szef Taborów
Oficerowie sztabu
  • ppłk Antoni Dargiewicz[16] (do stycznia 1920)
  • chor. Stanisław Belof – (1923-1929 kierownik Kancelarii Głównej w szefostwie intendentury)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Mjr uzbr. Tadeusz I Müller urodził się 9 sierpnia 1893 roku. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. W 1932 roku pełnił służbę w 5 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Krakowie. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W sierpniu 1935 roku został szefem 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia w Grodnie. Zmarł 23 sierpnia 1941 roku w Obozie NKWD w Griazowcu. Został pochowany na miejscowym cmentarzu[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Korespondencje. Z Białegostoku. „Polska Zbrojna”. 73, s. 4, 1921-12-21. Warszawa. 
  2. Korespondencje. Z Wilna. „Polska Zbrojna”. 297, s. 3, 1922-11-01. Warszawa. 
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 214.
  4. a b c Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 35.
  5. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 130 z 19.12.1925 r.
  6. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 31 z 09.08.1926 r.
  7. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 15 z 23.05.1927 r.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 335.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 298, 466.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 86, 960, 967.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 47, 877, 885.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 383.
  15. Pochwały. „Polska Zbrojna”. 304, s. 3, 1922-11-08. Warszawa. 
  16. Dziennik Personalny M.S. Wojsk. 1920 R. 1 nr 4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]