Downarowiczowie herbu własnego

Herb Downarowicz

Wypis z Ksiąg Szlacheckich Gubernii Litewsko-Wileńskiey wywodu Familii Urodzonych Downarowiczów

Downarowiczowie (ros. Довнарович, be. Даўнаровіч, lt. Daunoravičius) – polski ród szlachecki pochodzenia litewskiego, zamieszkujący głównie Wielkie Księstwo Litewskie i tereny dzisiejszej Litwy i Białorusi.

Ród Downarowiczów wywodzi się z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Różni i liczni Downarowiczowie są notowani na popisach Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1528, 1565 i 1567 r.

W późniejszym okresie członkowie rodu zajmowali ważne urzędy w Wielkim Księstwie Litewskim oraz w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Według Tadeusza Gajla Downarowiczowie używały herbów: Downarowicz, Aksak, Aksak II, Aksak III, Doręgowski, Mogiła, Przyjaciel, Rudnica.

Znani przedstawiciele

• Andrzej Downarowicz – podstarości i sędzia grodzki wiski, regent i skarbnik wiski, konsyliarz konfederacji targowickiej, starosta radziłowski.
• Tadeusz Downarowicz – chorąży rzeczycki, poseł na Sejm Wielki.
• Stanisław Downarowicz (1874–1941) – polski działacz polityczny, inżynier, wolnomularz.
• Medard Downarowicz (1878–1934) – polski działacz polityczny, minister, poseł.
• Antoni Zygmunt Downarowicz (1881–1944) – polski inżynier technolog, budowniczy, architekt.
• Kazimierz Downarowicz (1885–1939) – polski inżynier, urzędnik dyplomatyczny, konsul RP w Belgii i Brazylii.
• Stefan Downarowicz (1909–1988) – polski architekt, członek Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP), uczestnik powstania warszawskiego.

Rezydencje

• 
  Dwór w Łochowie.
• 
  Dwór w Pawłowiczach.

Bibliografia

• Juliusz Ostrowski Księga herbowa rodów polskich, t. 2, Warszawa 1897–1906, s. 65.
• Kasper Niesiecki| Herbarz polski powiększony dodatkami z poźniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych, t. 3, Lipsk 1839, s. 394.
• Boniecki A., Herbarz polski, t. 5, Warszawa 1902, s. 4–5.
• Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 3, Warszawa 1906, s. 240–241.