Dowództwo Okręgu Korpusu Nr II
(Przekierowano z Dowództwo Okręgu Korpusu nr II w Lublinie)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Dowództwo Okręgu Generalnego „Lublin” |
| Dowódcy | |
| Ostatni |
gen. bryg. Mieczysław Smorawiński |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr II (DOK II) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1921–1939, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe z siedzibą w Lublinie, w pałacu gubernialnym).
14 września 1939 roku dowódca okręgu generał Smorawiński wyjechał z Lublina do Kowla, gdzie przystąpił do organizowania nowej stacji rozdzielczej, która zgodnie z rozkazem naczelnego kwatermistrza miała zaopatrywać armie generałów: Szyllinga, Piskora i Dąb-Biernackiego[1].
Obsada personalna dowództwa okręgu[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy okręgu
- gen. Jan Romer (od 25 IX 1921 )
- gen. Władysław Jung (od 16 VI 1926)
- gen. bryg. Stanisław Taczak (od 31 X 1928)
- gen. bryg. Jerzy Dobrodzicki (od 24 XII 1929)
- gen. bryg. Mieczysław Smorawiński (20 XI 1934 – IX 1939, † 1940 Katyń)
- Zastępcy dowódcy okręgu
- gen. bryg. Władysław Bejnar (XI 1922 – XI 1923)
- gen. bryg. Franciszek Antoni Zieliński (1924)
- gen. bryg. Juliusz Kleeberg (VIII – IX 1939)
- Inspektorzy poboru, pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
- płk piech. Edwin Ernst (1924 – 1929)[2]
- płk piech. Edward Kańczucki (1929 – 1930)
- płk dypl. Stefan Iwanowski (X 1931 – IV 1938)
- płk dypl. Leon Koc
- Szefowie sztabu
- ppłk Stanisław Burhardt-Bukacki (16 – 22 XI 1918)
- ppłk SG Mieczysław Nicefor Więckowski (1923 – XI 1925)
- ppłk SG Maksymilian Milan-Kamski (15 XII 1925 – III 1927 → dowódca 49 pp)
- ppłk SG Leon Koc (V 1927 – 1 XII 1930 → zastępca dowódcy 5 pp Leg.)
- płk dypl. piech. Leopold Endel-Ragis (1 XII 1930 – XII 1934 → dowódca piechoty dywizyjnej 9 DP)
- płk dypl. piech. Tadeusz Alf-Tarczyński[3]
- Zastępcy szefa sztabu
- ppłk p. SG Juliusz Drapella (20 XI 1922 – 1 IV 1923)
- ppłk SG Romuald Wolikowski (1923)
- ppłk SG Tadeusz Szałowski (15 X 1923 – 1924)
- Szefowie Poborowi / Pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
- ppłk Erwin Ernst (był w 1923)[4]
- Kwatermistrz
- płk dypl. Władysław Ignacy Michalski (1939, † 1940 Charków)
- Dowódca Obrony Przeciwlotniczej
- ppłk dypl. piech. Lucjan Władysław Ruszczewski[5][6] (p.o. 1937 – 1938 → stan spoczynku)
- płk piech. Jan Załuska (1938–1939, † 1940 Katyń)
- Szefowie Saperów i Inżynierii
- płk sap. inż. Maciej Józef Radziukinas (22 V 1922 – X 1925)
- Szefowie Intendentury / szefowie 2 Okręgowego Szefostwa Intendentury / szefowie Szefostwa Intendentury i Taborów OK II
- ppłk / płk int. Piotr Lewandowski (3 VI 1919[7] – VII 1924 → Dep. VII MSWojsk[8].)
- ppłk int. dr Karol Rudolf (VII 1924[8] – XII 1927)
- ppłk int. dypl. Michał Burgieł (VI 1930[9] – †8 VII 1935[10])
- płk dypl. Kazimierz Partyka (1938 –)
- Szefowie sanitarni / szefowie 2 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego
- płk lek. Henryk Rump (12 XII 1918 – †24 III 1920)
- płk lek. Tadeusz Szymański (był w 1923)[4]
- płk lek. Mieczysław Sosnowski (od XI 1927[11])
- płk lek. Bolesław Błażejewski (I 1936 – IX 1939)
- Szefowie weterynarii
- ppłk lek. wet. Kazimierz Zagrodzki (był w 1923)
- płk lek. wet. dr Wiktor Lindenbaum (do XI 1934[12])
- ppłk / płk lek. wet. dr Jan I Wajda (XI 1934[13] - 1939)
- Szefowie artylerii i uzbrojenia
- płk Jan Skrutkowski (był w 1923)[4]
- płk Leonard Tucker
- Szefowie Wojsk Samochodowych
- płk Tadeusz Gałecki (do 6 VI 1919 → Armia Wielkopolska)
- płk Henryk Buczyński (p.o. od 24 V 1919[14])
- Szefowie Łączności i szefowie 2 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku
- kpt. / mjr łącz. Gustaw Rakowski (1923[15] – V 1927 → p.o. zastępcy dowódcy 1 płącz[16])
- mjr łącz. Wacław Świętochowski (od V 1927[16])
- Szefowie remontu
- płk Bogdan Rudolf (był w 1923)[4]
- Szefowie duszpasterstwa katolickiego
- ks. dziekan Jan Idec (do † 19 IX 1925[17]
- ks. dziekan Jan Pajkert (od 1 X 1925[18][19])
- Dziekan prawosławny
- ks. kapelan rezerwy powołany do służby czynnej Jerzy Szretter
Oficerowie DOK II – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]
- mjr dypl. Józef Słowiński † 1940 Katyń
- mjr Władysław Walecki † 1940 Katyń
- kpt. adm. (piech.) Sylwester Jarosz – kierownik referatu mob. † 1940 Katyń
- kpt. adm. (piech.) Stanisław Połczyński – oficer mob. † 1940 Katyń
- kpt. adm. (piech.) Piotr Pełka – kierownik referatu † 1940 Katyń
- kpt. adm. (piech.) Henryk Wdówka † 1940 Katyń
- kpt. adm. Adam Tadeusz Zamarski † 1940 Katyń
- por. rez. Wincenty Konrad Świetliński † 1940 Katyń
- ppor. rez. Franciszek Chmielowiec – pracownik Szefostwie Budownictwa † 1940 Katyń
- mjr Wojciech Beuth – kierownik referatu w Wydziale Uzupełnień i Mob. † 1940 Charków
- mjr int. Józef Bydliński – Szefostwo Intendentury
- rtm. st. sp. Zygmunt Marian Baranowski – referent Dowództwa OPL † 1940 Charków
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 15-16.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 16 z 11 czerwca 1927 r. W okresie od czerwca 1927 do sierpnia 1928 płk piech. Edwin Ernst zajmował stanowisko inspektora poborowego OK II i IX z siedzibą w Lublinie.
- ↑ Według Tadeusza Kryska-Karskiegi i Stanisława Żurakowskiego od 1938 do września 1939 r. był zastępcą dowódcy OK II.
- ↑ a b c d Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 35.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 56 z 24 maja 1925 roku, s. 279.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 21.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 68 z 21 czerwca 1919 roku, poz. 2179.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 64 z 8 lipca 1924 roku, s. 375.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 215.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 104.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 318.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 279.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 272.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2299.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 82, 957, 967.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.
- ↑ Ksiądz dziekan Jan Idec został zamordowany w nocy z 19 na 20 września 1925 roku w klasztorze karmelitów we Lwowie przez ojca Adama (Józefa Kopacza). Zamordowanie ks. dziekana Ideca z DOK II, „Polska Zbrojna” Nr 260 z 22 września 1925 roku, s. 10. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 108 z 20 października 1925 roku, s. 583.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 100 z 6 października 1925 roku, s. 544.
- ↑ Bogusław Szwedo. Ks. pułkownik Jan Pajkert (1887–1964) – kapłan diecezji sandomierskiej, dziekan I Korpusu Polskiego, Naczelny Kapelan Wojsk Polskich. „Nasza Służba”, s. 12, Nr 7 z 1-15 kwietnia 2014. Ordynariat Polowy Wojska Polskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Polska artyleria przeciwlotnicza w wojnie obronnej 1939 r. Sprawozdanie dowódcy Obrony Przeciwlotniczej Kraju, płk dypl. Włodzimierza Juliusza Ludwiga z działalności w czasie wojny. Opracowanie Mieczysław Lipiński i Zbigniew Moszumański, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 4 (204) z 2004 r., ss. 155-179,