Dołha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dołha
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

bialski

Gmina

Drelów

Wysokość

130-140 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

444[2][3]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-570[4]

Tablice rejestracyjne

LBI

SIMC

0011618[5]

Położenie na mapie gminy Drelów
Mapa konturowa gminy Drelów, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Dołha”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Dołha”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Dołha”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dołha”
Ziemia52°00′15″N 22°55′08″E/52,004167 22,918889[1]

Dołha – wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Drelów[5][6].

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dołha, po jej zniesieniu w gromadzie Żerocin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Drelów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 490 mieszkańców[8].

Dołha położona jest na pograniczu Niziny Południowopodlaskiej i Polesia Zachodniego, 15 km na zachód od Białej Podlaskiej i 10 km na wschód od Międzyrzeca Podlaskiego. Wieś leży nad Kanałem Drelowskim w pobliżu jego połączenia z rzeką Krzną. Przez Dołhę przebiega linia kolejowa nr 2, najbliższe przystanki PKP znajdują się w pobliskich miejscowościach Sokulu i Szachach; 4 km na północ od wsi przebiega droga krajowa E30.

Dołha złożona jest z kilku kolonii: Dołha-Muszyki, Dołha-Końce, Dołha-Piszczki, Dołha-Wygaryny, Dołha-Zaścianki, Dołha-Zagumienie. We wsi znajduje się siedziba parafii św. Barbary i kościół pod tym samym wezwaniem. Działa też Zespół Szkół nr 2 im. ks. Jana Twardowskiego, w ramach którego funkcjonują oddział przedszkolny, szkoła podstawowa i gimnazjum.

Na terenie wsi są lasy z przewagą drzew iglastych. Przeważają gleby bielicowe.

Wieś położona w powiecie mielnickim województwa podlaskiego, wchodziła w 1662 roku w skład majętności międzyrzeckiej Łukasza Opalińskiego[9].

Części miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Dołha[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
1021582 Końce część wsi
0011624 Krasna osada leśna
0011630 Muszyki część wsi
0011647 Piszczki część wsi
1021659 Wygaryny część wsi
1021665Z Zaścianki część wsi

Pomniki[edytuj | edytuj kod]

Grób nieznanego żołnierza w Dołdze
Grób nieznanego żołnierza w Dołdze
Ogon samolotu w lesie w Dołdze
Ogon samolotu w lesie w Dołdze

W dniu 9 września 1939 r. niemieckie samoloty zestrzeliły polskiego „Karasia” z 32 Eskadry Rozpoznawczej. Załoga w składzie por. obs. Bronisław Wojciechowicz, sierż. pil. Wojciech Gintrowski oraz kpr. strz. samol. Andrzej Bylebył zginęła i została pochowana na cmentarzu parafialnym we wsi Dołha; wraz z nimi spoczywają także bezimienni uczestnicy walk wrześniowych[10].

W dniu 17 grudnia 1990 r. w pobliżu wsi spadł samolot wojskowy. Zginął jeden z pilotów, mjr pil. inż. Grzegorz Ołczykowski, drugiemu pilotowi udało się przeżyć. Miejsce katastrofy upamiętnia postawiony na kamiennym cokole ogon samolotu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 25464
  2. Wieś Dołha w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-27].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 230 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-11-27]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 158.
  10. Pomniki lotnicze w Polsce. [dostęp 2015-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]