Dregea
 Dregea sinensis | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Dregea | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Dregea E.Mey. Comm. Pl. Afr. Austr.: 199 (1838)[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
D. floribunda E.H.F. Meyer[4] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Dregea E.Mey. – rodzaj roślin z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Obejmuje 7 gatunków[3] lub w szerszym ujęciu 12[5]. Rośliny te występują w południowej i wschodniej Azji oraz w południowej Afryce. Najbardziej zróżnicowane są w Chinach, gdzie rosną cztery gatunki. Pojedyncze obecne są na Celebesie, w Malezji oraz w Mozambiku i Południowej Afryce[3]. Rośliny te są pnączami rosnącymi w suchych, widnych formacjach zaroślowych i na terenach skalistych, wspinającymi się na drzewa i skały[6].
Dregea sinensis jest gatunkiem uprawianym jako ozdobne pnącze, dobrze znoszące susze[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Drewniejące pnącza osiągające do 3 m wysokości i zawierające sok mleczny[6].
- Liście
- Naprzeciwległe, sezonowe lub zimozielone. Blaszki liściowe pojedyncze, miękko owłosione, ogonkowe, z nasadą sercowatą[6].
- Kwiaty
- Skupione w baldachokształtne wierzchotki o długich szypułach i szypułkach. Kielich składa się z 5 drobnych działek zrośniętych u nasady, zachodzących na siebie, u nasady z 5 gruczołkami. Korona kwiatu jasnoróżowa, biała lub żółtawa, z pięcioma w dole zrośniętymi, wyżej rozpostartymi łatkami, zachodzącymi nieco na siebie w prawo w czasie kwitnienia. Płatki są mięsiste, u nasady tworzą 5 ostrych ząbków obejmujących pręciki. Pręcików jest 5, każdy zawiera prosto wzniesione, owalne pollinarium z dwoma pyłkowinami. Główki pręcików przytulone są do słupka. Zalążnie jest górna, dwukomorowa, z licznymi zalążkami w komorach. Słupek pojedynczy, na szczycie rozszerzony z garbkiem pośrodku lub stożkowaty[5][6].
- Owoce
- Dwa długie i zaostrzone, podłużnie żebrowane, rozchylone mieszki, zielone także po dojrzeniu. Nasiona zawierają kępkę włosków[5][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z plemienia Marsdenieae w podrodzinie Apocynoideae w rodzinie toinowatych Apocynaceae[7]. W niektórych ujęciach łączony jest z rodzajem Marsdenia[7].
Zaliczany tu w niektórych ujęciach Dregea volubilis klasyfikowany jest jako Wattakaka volubilis, a Dregea lanceolata jako Wattakaka lanceolata[8].
- Gatunki[3]
- Dregea cuneifolia Y.Tsiang & P.T.Li
- Dregea floribunda E.Mey.
- Dregea schumanniana (Warb.) Schneidt, Liede & Meve
- Dregea sinensis Hemsl.
- Dregea stellaris (Ridl.) Ridl.
- Dregea taynguyenensis T.B.Tran & Rodda
- Dregea yunnanensis (Tsiang) Y.Tsiang & P.T.Li
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-03-14] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-03-14] (ang.).
- ↑ a b c d e Dregea E.Mey.. [w:] Plants of the World Online [on-line]. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2022-03-14]. (ang.).
- ↑ Dregea. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-03-14].
- ↑ a b c Dregea E. Meyer. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-03-14].
- ↑ a b c d e f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 386. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b Genus Dregea E. Mey.. [w:] USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2022-03-14]. (ang.).
- ↑ Wattakaka Hassk.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-03-14].
Identyfikatory zewnętrzne (takson):