Droga przeszywająca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rysunek przedstawiający podstawowe połączenia w formacji hipokampa sporządzony przez Santiago Ramon y Cajala. Aksony drogi przeszywającej biegną od komórek kory śródwęchowej (EC) do komórek ziarnistych zakrętu zębatego (DG) oraz komórek piramidowych sektora CA1 i CA3 hipokampa.

Droga przeszywająca (ang. perforant pathway, łac. tractus perforans) – połączenie nerwowe kory śródwęchowej z formacją hipokampalną. Zawiera aksony komórek nerwowych drugiej i trzeciej warstwy kory śródwęchowej tworzące synapsy na komórkach ziarnistych zakrętu zębatego, w mniejszym stopniu również na komórkach piramidowych sektorów CA1 i CA3 hipokampa i komórkach nerwowych podkładki.

Stanowi część głównej drogi doprowadzającej informację nerwową do hipokampa. Odgrywa ważną rolę w wielu procesach związanych z formacją hipokampalną, m.in. z konsolidacją pamięci przestrzennej[1]. Na synapsach tworzonych na komórkach ziarnistych przez aksony drogi przeszywającej obserwuje się szczególnie silnie zjawisko zwane długotrwałym wzmocnieniem synaptycznym (LTP) związane z procesami uczenia się i pamięci[2].

Nadmierna stymulacja komórek ziarnistych przez aksony drogi przeszywającej jest najprawdopodobniej związana z powstawaniem ataków padaczkowych w epilepsji skroniowej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Remondes, EM. Schuman. Role for a cortical input to hippocampal area CA1 in the consolidation of a long-term memory. „Nature”. 431 (7009), s. 699-703, Oct 2004. DOI: 10.1038/nature02965. PMID: 15470431. 
  2. M.J. Turlough FitzGerald, Gregory Gruener, Estomih Mtui: Neuroanatomia. Wrocław: Urban & Partner, 2008, s. 384-390. ISBN 978-83-60290-54-5.
  3. A. Scimemi, S. Schorge, DM. Kullmann, MC. Walker. Epileptogenesis is associated with enhanced glutamatergic transmission in the perforant path. „J Neurophysiol”. 95 (2), s. 1213-20, Feb 2006. DOI: 10.1152/jn.00680.2005. PMID: 16282203. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M.J. Turlough FitzGerald, Gregory Gruener, Estomih Mtui: Neuroanatomia. Wrocław: Urban & Partner, 2008, s. 384-390. ISBN 978-83-60290-54-5.