Drogomyśl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Drogomyśl
wieś
Ilustracja
Centrum Drogomyśla
Państwo  Polska
Województwo  śląskie
Powiat cieszyński
Gmina Strumień
Liczba ludności (2010) 2109
Strefa numeracyjna 33
Kod pocztowy 43-424[1]
Tablice rejestracyjne SCI
SIMC 0068073
Położenie na mapie gminy Strumień
Mapa konturowa gminy Strumień, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Drogomyśl”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Drogomyśl”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Drogomyśl”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Drogomyśl”
Ziemia49°52′09,53″N 18°45′24,13″E/49,869314 18,756703
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Nieoficjalny herb wsi Drogomyśl

Drogomyśl (cz. Drahomyšl, niem. Drahomischl) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Strumień.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Wisła w Drogomyślu

Miejscowość położona jest 4 km na południe od Strumienia, 20 km na zachód od Bielska-Białej i 50 km na południe od Katowic. Większa część wsi leży na prawym brzegu Wisły, na lewym brzegu i nad Knajką leżą dawna wieś Knaj i przysiółek Baranowice. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej[2]. Powierzchnia sołectwa wynosi 1466 ha (14,66 km²)[3], a liczba ludności 2109, co daje gęstość zaludnienia równą 143,9 os./km².

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Drogomyśl[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0068080 Baranowice część wsi
0068096 Chylińskie część wsi
0068104 Dębina część wsi
0068110 Knaj przysiółek
0068127 Kradziejów część wsi
0068133 Oblaski część wsi
0068140 Podbór część wsi
0068156 Szpital część wsi
0068162 Witkowskie część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1452 roku[6] jako Drogomissl[7]. Jest to nazwa dzierżawcza od domniemanego pierwszego właściciela, Drogomysła. Politycznie wieś znajdowała się wówczas w granicach księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).

W okresie reformacji znaczna część mieszkańców przeszła na luteranizm. Na początku XVII wieku była w posiadaniu rodziny Czelów z Czechowic a od 1619 roku do rodu Bludowskich poprzez małżeństwo Fryderyka Bludowskiego z Katarzyny Czelo. Dobra te w 1737 Gottlieba Agnet, ich prawnuczka, sprzedała Christianowi Kalischowi[8]. W 1788 postawiono tu kościół ewangelicki, ufundowany przez Fryderyka Kalischa.

Po zniesieniu poddaństwa miejscowość ustanowiła gminę, która objęła również wieś Knaj, w powiecie sądowym Strumień powiatu politycznego Bielsko na Śląsku Austriackim. Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 165 budynkach w Drogomyślu (w tym 26 w Knaju) na obszarze 1466 hektarów mieszkało 1207 osób (w tym 220 w Knaju), co dawało gęstość zaludnienia równą 97,3 os./km². z tego 565 (39,6%) mieszkańców było katolikami, 846 (59,3%) ewangelikami a 16 (1,1%) wyznawcami judaizmu, 1374 (96,3%) było polsko- a 46 (3,2%) niemieckojęzycznymi[9]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 1285, z czego 461 (35,9%) było katolikami, 807 (62,8%) ewangelikami a 17 (1,3%) żydami, 1108 (87%) było polsko- a 165 (13%) niemieckojęzycznymi[10].

Po zakończeniu I wojny światowej region stał się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego, który podlegał organizacyjnie 13 kompanii w Strumieniu[11]. Pod koniec wojny polsko-czechosłowackiej wojska czechosłowackie zdobyły lewobrzeżne części wsi Knaj i Baranowice. W ramach bitwy pod Skoczowem trwały zacięte walki o zdobycie mostu kolejowego w Drogomyślu, będący na najkrótszej trasie z Cieszyna do Dziedzic. 30 stycznia stacjonujący w Chybiu pociąg pancerny Hallerczyk brał udział w ostrzelaniu wojsk czechosłowackich w Drogomyślu i Pruchnej. W południe stacjonował na miejscowym przystanku[12]. Po wojnie miejscowość znalazła się w granicach Polski, zmieniając przynależność z powiatu bielskiego do cieszyńskiego, w autonomicznym województwie śląskim.

W 1969 wzniesiono kościół parafialny pw. MB Częstochowskiej według projektu S. Kwaśniewicza.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.

Zabytki i pomnik przyrody[edytuj | edytuj kod]

Zespół dworsko-pałacowy

Według Narodowego Instytutu Dziedzictwa, w miejscowości znajdują się następujące obiekty zabytkowe[13]:

  • Kościół ewangelicki, pochodzący z lat 1788–1797. Nad wejściem tablica fundacyjna;
  • Zespół pałacowy (pałac z połowy XVIII wieku, budynek gospodarczy z pierwszej połowy XIX wieku i park z XVII/XIX w.)
  • dawny zajazd z drugiej połowy XVIII wieku

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

Kościół Ewangelicko-Augsburski w Drogomyślu

Na terenie wsi działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

Szkoły i ośrodki sportowe[edytuj | edytuj kod]

Ww wsi funkcjonuje Zespół Szkolno-Przedszkolny[19]. W ramach zespołu funkcjonuje Szkoła Podstawowa im. Władysława Broniewskiego oraz przedszkole[20].

Działalność sportową we wsi prowadzi LKS Błyskawica Drogomyśl, założony w 1947 roku. Prowadzi sekcje piłki nożnej na poziomie seniorskim i młodzieżowym.

Urodzeni w Drogomyślu[edytuj | edytuj kod]

Infrastruktura transportowa[edytuj | edytuj kod]

Przez wieś została poprowadzona Droga krajowa nr 81 z Katowic do Harbutowic[21]. W miejscowości w 1855 roku otwarto przystanek kolejowy zlokalizowany na linii kolejowej z Trzebini do Zebrzydowic[22].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 234 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. ↑ Marcin Żerański: Śląsk Cieszyński. Od Bielska-Białej do Ostrawy. Cieszyn: Pracownia na pastwiskach, 2012, s. 85. ISBN 978-83-933109-3-7.
  3. ↑ Portal Miasta i Gminy Strumień: Drogomyśl. strumien.com, 2014-08-21. [dostęp 2010-09-13].
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
  6. ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 309. ISBN 978-83-926929-3-5.
  7. ↑ Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach, 1984, s. 62. ISBN 82-00-00622-2.
  8. ↑ Janusz Spyra, Szlachecka rodzina Bludowskich z Dolnych Bludowic herbu Kozioł i zabytki sztuki z nią związane, „Familia Silesiae”, 1, Cieszyn 1997, s. 14-26, ISBN 83-88204-00-9.???
  9. ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.)
  10. ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.)
  11. ↑ Jerzy Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
  12. ↑ Wojciech Kiełkowski: Chybie – dzieje gminy od czasów najdawniejszych do współczesności. Chybie: 2009, s. 264-265. ISBN 978-83-910611-5-2.
  13. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-01)].
  14. ↑ Wykaz pomników przyrody na terenie Śląska Cieszyńskiego. W: Henryk Mróz: Śląsk Cieszyński, Środowisko naturalne. Macierz Ziemi Cieszyńskiej Niedziela (czasopismo) miejsce = Cieszyn, 1997, s. 71. ISBN 83-903589-9-9.
  15. ↑ Karol Macura, Wanda Falk, Diakonia i bank pomagają dzieciom, Diakonia Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, 3 czerwca 2021 [dostęp 2014-02-14].
  16. ↑ Monika Jaworska, 60 lat parafii w Drogomyślu, Niedziela, 2 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-03].
  17. ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-09].
  18. ↑ Michał Mitoraj: Świadkowie Jehowy w Drogomyślu budują swoją świątynię. tvs.pl, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2017-03-30].
  19. ↑ Urząd Miejski Strumień, Zespół Szkolno-Przedszkolny w Drogomyślu – Szkoła Podstawowa, Przedszkole, Urząd Miejski Strumień [dostęp 2021-06-03].
  20. ↑ Urząd Miejski Strumień, Szkoła Podstawowa im. Władysława Broniewskiego przy Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Drogomyślu, Urząd Miejski Strumień [dostęp 2021-06-03].
  21. ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Uchwała nr VI/12/8/2019 Sejmiku Województwa Śląskiego, Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, 2 września 2019 [dostęp 2021-06-03].
  22. ↑ Koleje Śląska Cieszyńskiego, Drogomyśl, Koleje Śląska Cieszyńskiego [dostęp 2021-06-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Jerzy Szeruda: Historia Drogomyśla w aspekcie przemian reformacyjnych. Mnich: Macierz Ziemi Cieszyńskiej, 2006.
  • Daniel Korbel, Pojedynek pancernych kolosów
  • Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.
Gmina Strumień
Wsie
Integralne
części wsi

POL Strumień COA.svg

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Drogomyśl&oldid=65939940”