Drużbin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drużbin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

poddębicki

Gmina

Pęczniew

Wysokość

124 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

181[2]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

99-235[3]

Tablice rejestracyjne

EPD

SIMC

0709780

Położenie na mapie gminy Pęczniew
Mapa konturowa gminy Pęczniew, po prawej znajduje się punkt z opisem „Drużbin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Drużbin”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Drużbin”
Położenie na mapie powiatu poddębickiego
Mapa konturowa powiatu poddębickiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Drużbin”
Ziemia51°50′06″N 18°48′20″E/51,835000 18,805556[1]

Drużbinwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Pęczniew. Wioska jest położona ok. 7 km na wschód od głównej zapory zalewu Jeziorsko.

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Drużbin, po jej zniesieniu w gromadzie Niemysłów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wspomniana po raz pierwszy w 1386 r, dawniej szlachecka. Gniazdo rodowe Drużbińskich, w XVI w. – Rudnickich, a w 2 poł. XVI w. własność Zadzików h. Korab. Pierwotny drewniany kościół św. Stanisława B.M. istniał na pocz. XV w. Obecny kościół murowany fundowany został ok. 1630 przez biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika urodzonego w 1582 w Drużbinie.

Kościół parafialny[edytuj | edytuj kod]

Kościół z ok. 1630, wieżę dobudowano w XIX w. Budowla orientowana, jednonawowa z kwadratowym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Ściany posiadają oszkarpowania oraz wąskie okna zamknięte półkoliście. Wysoki dach z krępą, późnobarokową sygnaturką. Poniżej okapu biegnie fryz renesansowy o stylizowanych elementach roślinnych, wykonany techniką sgraffito. Sklepienie kolebkowo-krzyżowe zdobione rozetami wykonanymi ze stiuku. Jest tu monumentalny ołtarz główny z przełomu XVII/XVIII w. z obrazem św. Stanisława B.M., przywiezionym podobno przez fundatora świątyni z Krakowa. W ołtarzu krucyfiks barokowy. Dwa boczne ołtarze w tym samym stylu. Chór muzyczny o bogatej dekoracji plastycznej, wsparty na dwóch filarach. Chrzcielnica barokowa oraz stalle późnobarokowe z XVII w., monstrancja rokokowa, ornat z XIII w. Na wieży dzwon z 1640 z wyrytym napisem, że stanowi dar od fundatora kościoła z herbem Korab.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa, 1630, nr rej.: 704 z 3.10.1967
  • kaplica grobowa J. Głodzińskiego, 1 poł. XIX w., nr rej.: 705 z 3.10.1967

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26508
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 237 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]