Przejdź do zawartości

Dujkerczyk modry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dujkerczyk modry
Philantomba monticola[1]
(Thunberg, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

dujkery

Rodzaj

dujkerczyk

Gatunek

dujkerczyk modry

Synonimy

Cephalophus monticola

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Dujkerczyk modry[3] (Philantomba monticola)[4]gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, jeden z najmniejszych dujkerów.

Występowanie i biotop

[edytuj | edytuj kod]

Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje obszary od wschodniej Nigerii przez Afrykę Środkową po południowo-zachodnią część Afryki Wschodniej.

Jego siedliskiem są tereny z gęstym podszytem.

Charakterystyka ogólna

[edytuj | edytuj kod]
Podstawowe dane
Długość ciała 55–72 cm
Wysokość w kłębie 30–40 cm
Masa ciała 4–10 kg
Dojrzałość płciowa ok. 1 roku
Ciąża ok. 4 miesięcy
Liczba młodych
w miocie
1
Długość życia 10–15 lat

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Mała antylopa o brązowym ubarwieniu grzbietu, z niebieskim odcieniem, jasnym spodem. Spodnia część ogona jest biała. Krótkie rogi występują u przedstawicieli obydwu płci, u samców osiągając długość do 10 cm, u samic – do 4 cm. Samice są nieco większe od samców.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Dieta dujkera modrego jest uzależniona od pory roku i środowiska. Żywią się owocami, kwiatami, owadami, grzybami i drobnymi kręgowcami. Są aktywne w ciągu dnia, na noc wracają do stałego miejsca wypoczynku. Żyją 10–15 lat.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie gatunek monogamiczny. Samice osiągają dojrzałość płciową pomiędzy 9–12 a samce pomiędzy 12–18 miesiącem życia. W okresie rozrodu samce bronią zajmowanego terytorium, a samica opiekuje się młodym.

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]
  • P. monticola aequatorialis Matschie, 1892
  • P. monticola anchietae Bocage, 1879
  • P. monticola bicolor Gray, 1863
  • P. monticola congicus Lönnberg, 1908
  • P. monticola defriesi W. Rothschild, 1904
  • P. monticola hecki Matschie, 1897
  • P. monticola lugens Thomas, 1898
  • P. monticola melanorheus Gray, 1846
  • P. monticola monticola Thunberg, 1789
  • P. monticola musculoides Heller, 1913
  • P. monticola simpsoni Thomas, 1910
  • P. monticola sundevalli Fitzinger, 1869

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II) – jako Philantomba monticola[5].

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (least concern – niskiego ryzyka)[2].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Philantomba monticola, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Philantomba monticola, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Philantomba monticola. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2009]
  5. Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-26]. (ang.).