Durs Grünbein

Durs Grünbein
Data i miejsce urodzenia	9 października 1962 ; Drezno
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	poezja; literatura
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Durs Grünbein (ur. 9 października 1962 w Dreźnie) – niemiecki poeta, eseista i tłumacz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grünbein studiował teatrologię na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. W roku 1987 przerwał studia, a następnie współpracował z różnymi czasopismami. Po przemianach w roku 1989 podróżował po Europie, południowo-wschodniej Azji i USA. Był gościem Wydziału Germanistyki New York University, Dartmouth College i Villa Aurora w Los Angeles.

Grünbein jest członkiem Akademie der Künste w Berlinie, Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung, Freie Akademie der Künste w Hamburgu, Freie Akademie der Künste zu Leipzig i Sächsische Akademie der Künste. Od 2005 jest profesorem poetyki na Kunstakademie Düsseldorf, a od 2008 członkiem Ordens Pour le mérite für Wissenschaft und Künste w Berlinie.

Podczas semestru zimowego 2007/08 był profesorem wizytującym (Gastprofessor) w Uniwersytecie Heinricha Heinego w Düsseldorfie, w 2009 stypendystą Villa Massimo w Rzymie. W semestrze zimowym 2009/2010 prowadził wykłady w ramach wykładów z poetyki we Frankfurcie.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

1992: Nagroda literacka miasta Bremy
1992: Nagroda literacka miasta Marburg
1993: Nagroda Poetycka im. Nicolasa Borna
1995: Nagroda im. Petera Huchela
1995: Nagroda im. Georga Büchnera
2001: Spycher: Literaturpreis Leuk^[1]
2004: Nagroda kraju związkowego Sachsen-Anhalt im. Friedricha Nietzsche
2005: Nagroda miasta Bad Homburg im. Friedricha Hölderlina
2006: Berlińska Nagroda Literacka
2008: Order Pour le mérite za zasługi na rzecz nauki i sztuki
2009/2010: Wykładowca na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie
2009: Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Republiki Federalnej Niemiec (Großes Verdienstkreuz mit Stern der Bundesrepublik Deutschland)
2009: Nagroda im. Samuela Bogumiła Lindego
2009: Stypendium Niemieckiej Akademii Rom Villa Massimo
2012: Nagroda szwedzkiego miasta Västerås im. Tomasa Tranströmera
2012: Laureat Nagrody Literackiej Miasta Gdańska Europejski Poeta Wolności^[2]
2020: Międzynarodowa Nagroda Literacka im. Zbigniewa Herberta^[3]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swoich pracach porusza tematy z obszaru nauk przyrodniczych (fizyka kwantowa, neurologia) i filozofii.

Grauzone morgens. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1988.
Schädelbasislektion. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1991.
Falten und Fallen. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1994.
Den Teuren Toten. 33 Epitaphe. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1994.
Von der üblen Seite. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1994.
Die Schweizer Korrektur (zusammen mit Brigitte Oleschinski und Peter Waterhouse). Urs Engeler Editor, Göttingen, 1995.
Den Körper zerbrechen. Rede zur Entgegennahme des Georg-Büchner-Preises. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1995.
Galilei vermißt Dantes Hölle und bleibt an den Maßen hängen. Aufsätze 1989-1995. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1996.
Nach den Satiren. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1999.
Gehirn und Denken. Kosmos im Kopf. Hatje Cantz Verlag, Ostfildern, 2000.
Reise, Toter. Hörspiel mit Ulrike Haage. Sans Soleil, Bonn, 2001.
Das erste Jahr. Berliner Aufzeichnungen. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2001.
Erklärte Nacht. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2002.
Una Storia Vera. Ein Kinderalbum in Versen. Insel Verlag, Frankfurt am Main 2002, Insel-Bücherei, 1237.
Warum schriftlos leben. Aufsätze. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2003.
Vom Schnee oder Descartes in Deutschland. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2003.
An Seneca. Postskriptum. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2004.
Von ganzem Herzen. Nicolai Verlag, Berlin, 2004.
Berenice. Ein Libretto nach Edgar Allan Poe für eine Oper von Johannes Maria Staudt. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2004.
Antike Dispositionen. Aufsätze. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2005.
Porzellan. Poem vom Untergang meiner Stadt. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2005.
Mizantrop na Capri: historie/ wiersze, 2011 (Der Misanthrop auf Capri. Historien und Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2005).
Strophen für übermorgen. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2007.
Liebesgedichte. Gedichte. Insel Verlag, Frankfurt am Main, 2008.
Der cartesische Taucher. Drei Meditationen. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2008.
Lob des Taifuns. Reisetagebücher in Haikus. Insel Verlag, Frankfurt am Main 2008, Insel-Bücherei, 1308.
Die Bars von Atlantis. Eine Erkundigung in vierzehn Tauchgängen. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 2009.
Vom Stellenwert der Worte. Frankfurter Poetikvorlesung 2009. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2010.
Aroma. Ein römisches Zeichenbuch. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2010.
Koloß im Nebel. Gedichte. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2012.
mit Aris Fioretos: Avtalad tid: samtal, schwedisch/deutsch. ersatz, Stockholm, 2012.
Cyrano oder Die Rückkehr vom Mond. Suhrkamp Verlag, Berlin, 2014.

Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]

Die Perser, Ajschylos, Suhrkamp Verlag, 2001.
Thyestes, Seneka, Insel, 2002.
Sieben gegen Theben, Ajschylos, Suhrkamp Verlag, 2003.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Spycher: Literaturpreis Leuk: Spycher [online], www.spycher-literaturpreis.ch [dostęp 2017-11-17] (niem.).
↑ Europejskim Poetą Wolności 2012 został Durs Grünbein | Wydarzenie | Culture.pl [online], culture.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).
↑ Laureat Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta 2020 [online], Fundacja Herberta [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-07] (pol.).

[1] Spycher: Literaturpreis Leuk: Spycher [online], www.spycher-literaturpreis.ch [dostęp 2017-11-17] (niem.).

[2] Europejskim Poetą Wolności 2012 został Durs Grünbein | Wydarzenie | Culture.pl [online], culture.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).

[3] Laureat Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta 2020 [online], Fundacja Herberta [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-07] (pol.).

[1]

[2]

[3]