Dwadzieścia Cztery Przykłady Synowskiej Miłości
Wygląd
Dwadzieścia Cztery Przykłady Synowskiej Miłości (chiń. 二十四孝; pinyin èrshísì xiào) – w kulturze chińskiej dwadzieścia cztery postacie, które praktykowały we wzorcowy sposób konfucjańską cnotę nabożności synowskiej (xiao). Po raz pierwszy dokonał ich zestawienia Guo Jujing, żyjący w czasach dynastii Yuan (1260–1368)[1].
- Shun (舜) – ogrom jego synowskiej miłości wzruszył bogów
- Han Wendi (汉文帝) – osobiście opiekował się chorą matką
- Zeng Shen (曾参) – gdy jego matka gryzła palec niepokojąc się o syna, odczuwał ból w sercu
- Min Sun (闵损) – odziewany przez okrutną macochę w suknię z liści, okazywał jej szacunek należny matce
- Zhong You (仲由) – z daleka przynosił na plecach kosze z ryżem, by nakarmić rodziców
- Dong Yong (董永) – oddał się w niewolę, by wyprawić ojcu godny pogrzeb
- Tanzi (郯子) – nakarmił swoich głodujących rodziców sarnim mlekiem
- Jiang Ge (江革) – został służącym, by wspomóc biedną matkę
- Lu Ji (陆绩) – ukradł pomarańcze, by nakarmić głodną matkę
- Tang Yingnian (唐英年) – własną piersią wykarmiła chorą teściową
- Wu Meng (吴猛) – chronił rodziców przed komarami, pozwalając by gryzły jego
- Wang Xiang (王祥) – ciepłem własnego ciała topił lód, by zimą złowić dla matki ryby
- Guo Ju (郭巨) – gdy jego rodzina głodowała, pochował żywcem syna, aby starczyło jedzenia dla rodziców
- Yang Xiang (杨香) – stoczył walkę z tygrysem, który rzucił się na jego ojca
- Zhu Shouchang (朱寿昌) – zrezygnował z zajmowanych stanowisk urzędniczych, by odszukać swoją matkę
- Yu Qianlou (庾黔娄) – bezgranicznie poświęcał się dla własnego ojca
- Laolaizi (老莱子) – aby rozbawić swoich starych rodziców, odgrywał przed nimi występy w śmiesznych strojach
- Cai Shun (蔡顺) – zbierał jagody dla swojej matki
- Huang Xiang (黄香) – latem wachlował poduszkę swojego ojca, a zimą ogrzewał jego łóżko
- Jiang Shi (姜诗) – codziennie pokonywał duże odległości, by przynieść matce świeżą wodę i ryby z rzeki
- Wang Pou (王裒) – nie zważając na szalejącą burzę odwiedzał grób swojej matki
- Ding Lan (丁兰) – po śmierci rodziców wykonał ich drewniane podobizny
- Meng Zong (孟宗) – chodził zimą po lesie w poszukiwaniu bambusów dla swojej matki
- Huang Tingjian (黄庭坚) – własnoręcznie czyścił nocnik swojej matki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ronnie Littlejohn: Confucianism. An Introduction. London: I.B. Tauris & Co Ltd, 2011, s. 139. ISBN 978-1-84885-173-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Roy Bates: 10,000 Chinese Numbers. Beijing: China History Press, 2007. ISBN 978-0-557-00621-2.