Dworzec autobusowy w Kielcach
| ||
![]() Dworzec w trakcie modernizacji (stan z marca 2020) | ||
Państwo | ![]() | |
Województwo | ![]() | |
Miejscowość | Kielce | |
Adres | Czarnowska 12 25-504 Kielce | |
Architekt | arch. Edward Modrzejewski inż. Jerzy Radkiewicz inż. Mieczysław Kubala | |
Wysokość całkowita | 14 m | |
Kondygnacje | 3 | |
Rozpoczęcie budowy | 1975 | |
Ukończenie budowy | 20 lipca 1984 | |
Ważniejsze przebudowy | 2018-2020 | |
Właściciel | Miasto Kielce | |
![]() | ||
Strona internetowa |
Dworzec autobusowy w Kielcach – budynek dworca (dawniej: Dworzec PKS) o kształcie rotundy, z powodu którego nazywany bywa „spodkiem”[1]. Znajduje się w centrum Kielc przy ul. Czarnowskiej.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Budowę rozpoczęto w 1975 roku, budynek oddano do użytku 20 lipca 1984, w czterdziestą rocznicę PRL. Zaprojektowali go arch. Edward Modrzejewski, inż. Jerzy Radkiewicz i inż. Mieczysław Kubala (odpowiedzialny za komunikację). Docelowo w założeniu miał obsługiwać 1500 autobusów i 24 800 pasażerów w ciągu doby.
Dworzec ma 14 metrów wysokości i trzy kondygnacje. Ruch pasażerski i kołowy odbywa się na nim prawie bezkolizyjnie, tzn. autobusy jeżdżą dookoła budynku, a zatrzymują się na bocznym pasie, natomiast pasażerowie dostają się do niego korytarzami umieszczonymi pod tymi pasami (przejścia podziemne). Perony przykryte są wiatą o średnicy 80 m, zawierają 15 stanowisk dla autobusów. Do niedawna podróżni mieli również możliwość oczekiwać na przyjazd autobusu nie wychodząc z budynku, jednak widok na stanowiska został zasłonięty małymi sklepikami i punktami gastronomicznymi.
Budynek został wpisany na listę zabytków. Świętokrzyski konserwator zabytków oznajmił: „wzniesiony w latach 1975–1984 budynek dworcowy m.in. stanowi unikalny i nowatorski przykład architektury PRL, uznawany za jedną z cenniejszych realizacji architektonicznych w Polsce w latach 70. i 80. XX wieku, i materialny dokument epoki.(...)”[2]
W marcu 2013 roku właścicielem obiektu stała się spółka PKS 2. Pod koniec marca 2016 roku miasto odkupiło dworzec za 20 mln zł[3]. Modernizacja dworca rozpoczęta została we wrześniu 2018 roku. Według planu zachowano charakterystyczną bryła obiektu, natomiast infrastruktura dworca miała zostać znacznie zmodernizowana. Planowane zakończenie prac miało nastąpić w czerwcu 2020.[4] Przewidywany całkowity koszt przebudowy dworca to 68,7 miliona złotych, z czego wkład własny miasta (po uwzględnieniu m.in. dotacji unijnych) wyniesie 9 milionów złotych[5]. Ostatecznie dworzec został ponownie otwarty dla pasażerów i przewoźników 27 sierpnia 2020 r. [6].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zdobienia ścian z kawałków porcelany wyprodukowanej w Zakładaj Porcelany „Ćmielów”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Agata Kowalczyk , Remont dworca PKS w Kielcach. Słynny "spodek" już ze schodami ruchomymi, szklana elewacja czeka na montaż, Kielce Nasze Miasto, 16 września 2019 [dostęp 2020-04-15] (pol.).
- ↑ Wyborcza.pl, kielce.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ Marcin Sztandera , Miasto wreszcie kupiło słynny dworzec autobusowy. Za 20 mln złotych, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2016-03-14] .
- ↑ Dworzec PKS Kielce. Trwa modernizacja dworca PKS. Zdjęcia z budowy, www.muratorplus.pl [dostęp 2019-09-08] .
- ↑ Redakcja, Remont UFO czyli słynnego dworca PKS w Kielcach. Szkielet kopuły ma coraz więcej nowych elementów (WIDEO, ZDJĘCIA), Kielce Nasze Miasto, 17 maja 2019 [dostęp 2019-09-08] (pol.).
- ↑ Wielkie otwarcie dworca autobusowego w Kielcach po remoncie, www.echodnia.pl [dostęp 2020-10-11] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dworzec autobusowy ma 25 lat. kielce.gazeta.pl, 2009-07-22. [dostęp 2011-06-16].
- O budowie
- Zdjęcie satelitarne w Wikimapii