Przejdź do zawartości

Działo kolejowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niemieckie działo kolejowe K5

Działo kolejowedziało umieszczone na specjalnej platformie kolejowej i mogące prowadzić z niej ogień. Mniejszego kalibru działa, często umieszczone w obrotowych wieżach, wchodziły w skład pociągów pancernych. Działa kolejowe sensu stricto były samodzielnymi jednostkami dużego kalibru (od 200 mm do 800 mm), wykorzystywanymi jako artyleria oblężnicza.

W czasie I wojny światowej wiele dział kolejowych budowano, montując na łożach kolejowych działa wielkokalibrowej artylerii okrętowej – tak na przykład powstała armata kolejowa 13,5-calowa.

Najcięższym działem kolejowym z I wojny światowej była francuska 520 mm haubica Schneidera, największym działem kolejowym w ogóle była zaś niemiecka konstrukcja używana w czasie II wojny światowej Dora o kalibrze 800 mm.

Pocisk wystrzelony z działa kolejowego, był również pierwszym sztucznym obiektem, który dotarł do stratosfery. Miało to miejsce za sprawą niemieckiego tzw. działa paryskiego, wykorzystywanego do ostrzeliwania stolicy Francji w 1918 r.[1]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. S.L.A. Marshall: History of World War I, s. 271.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Przemysław Boguszewski: „Moskiewskie Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej”, [w:] „Komandos”, nr 2 (167), wydawca: PHU «Gladius», Kraków 2007, s. 52-55, ISSN 0867-86-69 (sowiecki transporter artyleryjski TM-1-180)