Dzień Niepodległości (Indie)

Dzień Niepodległości
	; Obchody Dnia Niepodległości w Vidyagiri (2022)
Dzień	15 sierpnia
Państwa	Indie
Typ święta	święto państwowe
Zwyczaje	wywieszenie flagi na Czerwonym Forcie
Upamiętnia	odzyskanie niepodległości od imperium brytyjskiego
Podobne święta	Dzień Republiki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dzień Niepodległości (hindi स्वतंत्रता दिवस^[1]) – święto państwowe w Indiach, obchodzone corocznie 15 sierpnia^[2] dla upamiętnienia wyzwolenia się Indii spod ponad 200-letniego panowania imperium brytyjskiego^[3] wraz z wejściem w życie dokumentu Indian Independence Act 1947(inne języki) 15 sierpnia 1947 roku. Jest to dzień wolny od pracy^[4].

Tło historyczne

Stopniowe rozszerzanie się wpływów imperium brytyjskiego na subkontynencie indyjskim za sprawą Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej^[5] (zob. rządy Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w Indiach(inne języki)) doprowadziło kolejne regiony Indii do utraty niepodległości. W 1757 roku Bengal utracił niepodległość po bitwie pod Palasi^[6]. Wielka Brytania formalnie przejęła władzę w Indiach w 1857 roku^[5] po upadku Państwa Wielkich Mogołów, którzy rządzili Indiami od 1526 roku^[5]; powstały Indie Brytyjskie. Odzyskanie niepodległości poprzedzał indyjski ruch niepodległościowy(inne języki) – m.in. aktywizm Mahatmy Gandhiego^[7], działalność ruchu Quit India(inne języki) założonego w 1942 roku^[8] oraz powstanie marynarzy Royal Indian Navy(inne języki), prowadzone od 18 do 23 lutego 1946 roku^[6]. Dokument Indian Independence Act 1947(inne języki) zakładał podział Indii(inne języki) i stanowił, że Indie oraz Pakistan uzyskują niepodległość z dniem 15 sierpnia 1947 roku^[9]. Do najważniejszych zadań nowopowstałego państwa należała konsolidacja terytorium, które było podzielone na tereny pod bezpośrednim zwierzchnictwem brytyjskim i 565^[10] państw książęcych(inne języki)^[11]. Wcielenie ich do Indii nieraz wymagało nacisku armii indyjskiej, jak było w przypadku Hajdarabadu i Dźunagadhu^[11]. Władca księstwa Dżammu i Kaszmiru(inne języki) chciał zachować niepodległość^[11], jednak ostatecznie jego ziemie również zostały wcielone do Indii^[11], czego konsekwencją była I wojna indyjsko-pakistańska^[11]. Przyłączono do Indii także kolonie francuskie i portugalskie, w tym Goa^[11].

Dzieje obchodów

15 sierpnia 1947 roku obchody odzyskania niepodległości zorganizowano w Czerwonym Forcie w Dehli^[7]. Zaprzysiężony tegoż dnia^[7] pierwszy premier Indii Jawaharlal Nehru proklamował tamże niepodległość Indii^[11] i wywiesił flagę Indii na bramie Lahori w Dehli(inne języki)^[7]. 16 sierpnia 1947 roku premier wygłosił przemówienie w Czerwonym Forcie^[11]. Obchody zorganizowano także przed gmachem Parlamentu w Nowym Delhi(inne języki)^[7]. Corocznie premier wywiesza flagę Indii w Czerwonym Forcie na pamiątkę wydarzeń z 1947 roku^[7].

25. rocznica przypadła w 1972 roku po zakończeniu wojny indyjsko-pakistańskiej za czasów Indiry Gandhi, która wówczas zaleciła skromne obchody^[12]. Wyemitowano znaczek pocztowy z wizerunkiem świętujących obywateli przed gmachem Parlamentu^[12]. Na 50. rocznicę w 1997 roku zaplanowano ceremonię o północy w Parlamencie, podczas której zaśpiewała Lata Mangeshkar^[12], przewodniczącym komitetu organizacyjnego był ówczesny premier Inder Kumar Gujral^[12].

W 2022 roku obchodzono 75. rocznicę odzyskania niepodległości(inne języki)^[3]. Rządowy program Azadi Ka Amrit Mahotsav^[13] przygotował różne wydarzenia i kampanie, które trwały przez 75 tygodni poprzedzających Dzień Niepodległości^[3]. Kampania Har Ghar Tiranga miała na celu wywieszenie 200 mln flag Indii w domach na terenie całego kraju^[12].