Dzielnica Wiązowna
| dzielnica powiatu | |||
| 1952–1958 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
1 lipca 1952 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1958 | ||
| Siedziba | |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Dzielnica Wiązowna (do 30 VI 1952 gmina Wiązowna; od 1 I 1958 gromada Wiązowna) – dawna dzielnica powiatowa, czyli podstawowa jednostka administracyjna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, funkcjonująca tylko na terenie powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock w latach 1952–1957. W okresie tym stanowiła ona najmniejszą – obok miast i gmin (1952–54) oraz miast, osiedli i gromad (1954–57) – jednostkę podziału terytorialnego kraju.
Dzielnice, z dzielnicowymi radami narodowymi (DzRN) jako organami władzy najniższego stopnia, funkcjonowały od momentu utworzenia powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock w lipcu 1952[1] do momentu jego zniesienia z początkiem 1958 roku[2]. Ponieważ powiat miejsko-uzdrowiskowy Otwock nie był zaliczany do powiatów ziemskich lecz do miejskich (grodzkich), jego dzielnice były jednostkami miejskimi[3]. Dlatego też, kiedy jesienią 1954 w związku z reformą reorganizującą administrację wiejską na obszarze całego kraju zniesiono gminy zastępując je przez gromady[4], dzielnice powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock nie uległy zmianom[5]. Doszło do tego (częściowo) dopiero 1 stycznia 1958, kiedy powiat miejsko-uzdrowiskowy Otwock zniesiono, przekształcając go w zwyczajny powiat otwocki[6][2].
Dzielnicę Wiązowna z siedzibą DzRN w Wiązownie utworzono – jako jedną z 8 dzielnic powiatowych na obszarze Polski[3] – 1 lipca 1952 w powiecie miejsko-uzdrowiskowym Otwock w woj. warszawskim, na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 3 maja 1952. Powstała ona z obszaru dotychczasowej (terytorialnie zmienionej[7]) wiejskiej gminy Wiązowna ze zniesionego równocześnie powiatu warszawskiego w tymże województwie[1]. W październiku 1954 dla dzielnicy ustalono 27 członków dzielnicowej rady narodowej[8].
Dzielnica Wiązowna przetrwała do końca 1957 roku, czyli do chwili zniesienia powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock[2]. 1 stycznia 1958, już w nowo utworzonym powiecie otwockim, przekształcono ją w gromadę Wiązowna[9], jednak bez byłych (sprzed 1952) gromad Jabłonna, Mlądz, Świerk i Wólka Mlądzka, które włączono do awansującego do miana powiatu grodzkiego Otwocka[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
- ↑ a b c d Dz.U. z 1957 r. nr 39, poz. 176
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Zarządzenie Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67
- ↑ Wyłączając z niego jednak Otwock, który stał się powiatem miejskim
- ↑ 1 lipca 1952 z gminy Wiązowna wyłączono: a) gromady Brzeziny, Wielgolas Brzeziński i Wielgolas Duchnowski, które weszły w skład nowo utworzonej – de iure – gminy Halinów (przekształconej de facto w dzielnicę Halinów); b) gromadę Pohulanka, która weszła w skład nowo utworzonej – de iure – gminy Wesoła (przekształconej de facto w dzielnicę Wesoła) (Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180); c) osiedle Teklin z gromady Mlądz, które włączono do miasta Otwock (Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181).
- ↑ Uchwała Nr XLVI/149/54 Prezydium Powiatu Miejsko-Uzdrowiskowego w Otwocku z dnia 7 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków dzielnicowych rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 63)
- ↑ Uchwała Nr V/23/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 grudnia 1957 r., Nr. 6, Poz. 69)