Dziennik Bałtycki

	Dziennik Bałtycki
	Dziennik Bałtycki
Częstotliwość	dziennik
Państwo	Polska
Adres	ul. Targ Drzewny 9/11,; Gdańsk
Wydawca	Polska Press Oddział w Gdańsku
Rodzaj czasopisma	informacyjno-publicystyczny
Pierwszy numer	19 maja 1945
Redaktor naczelny	Mariusz Szmidka
Średni nakład	18 460 egz.
Średnia sprzedaż	(2019) 12 841 egz.
Format	350 x 289
Liczba stron	od 24 do 48
ISSN	1898-3103
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Dziennik Bałtycki – dziennik informacyjno-publicystyczny ukazujący się na Pomorzu od 19 maja 1945^[2]^[3].

W 1990 roku po likwidacji RSW Prasa-Książka-Ruch „Dziennik Bałtycki” przejęty został przez należące do francuskiego potentata prasowego Roberta Hersanta wydawnictwo Socpresse^[4]. 15 października 2007 roku Dziennik Bałtycki, wraz z częścią innych regionalnych dzienników należących do spółki Polska Press, został wcielony do nowej gazety ogólnopolskiej „Polska”, przygotowywanej we współpracy z angielskim dziennikiem „The Times”. Zmienił wtedy nazwę na Polska Dziennik Bałtycki. Mimo iż szata graficzna dziennika oraz część dodatków do niego uległy zmianie, Polska Dziennik Bałtycki nawiązywał do tytułu, który ukazywał się od 1945 roku. W 2015 roku, po rezygnacji Polska Press z wydawania gazety ogólnopolskiej, wrócił do dawnego tytułu Dziennik Bałtycki.

Gazeta ukazuje się przez 6 dni w tygodniu, od poniedziałku do soboty. Co piątek dołączanych jest 20 tygodników lokalnych, które ukazują się w 20 powiatach.

Od 2001 redakcja dziennika przyznaje tytuł Człowiek Roku „Dziennika Bałtyckiego”. Znaczna część numerów archiwalnych została poddana digitalizacji. Gazety dostępne są w Bałtyckiej Bibliotece Cyfrowej w formatach graficznych PDF i DjVU^[5].

Redakcje[edytuj | edytuj kod]

Posiada wiele lokalnych redakcji w różnych miastach Pomorza, np. w Gdyni, Gdańsku, Bytowie, Człuchowie, Elblągu, Kartuzach, Kościerzynie, Pruszczu Gdańskim, Kwidzynie, Lęborku, Malborku, Nowym Dworze Gdańskim, Pucku, Starogardzie Gdańskim, Sztumie, Tczewie i Wejherowie.

Lokalne tygodniki[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Człuchowski
Dziennik Kociewski
Dziennik Malborski
Dziennik Miastecki
Dziennik Sławieński
Dziennik Powiatu Bytowskiego
Dziennik Tczewski
Echo Pruszcza
Echo Ziemi Lęborskiej
Echo Ziemi Puckiej
Goniec Rumski
Gryf Wejherowski
Gryf Kościerski
Kurier Powiatu Kwidzyńskiego
Powiśle Sztum i Dzierzgoń
Tygodnik Kartuzy
Tygodnik Elbląski
Żuławy i Mierzeja
Mutacja Chojnicko-Słupska – powstała w miejsce zlikwidowanych dzienników: słupskiego i chojnickiego. Ukazuje się w tych dwóch miastach, różni je tylko strona tytułowa. Łącznie oba miasta dzielą między siebie około 8 stron.

Skład gazety[edytuj | edytuj kod]

Gdański tramwaj typu Moderus Beta – Dziennik Bałtycki

Główny grzbiet gazety liczy codziennie od 40 do 56 stron. Aktualny układ gazety jest następujący:

Fakty 24 – przegląd najnowszych wydarzeń lokalnych i na świecie.
Strony miejskie i regionalne – dział poświęcony życiu w miastach i regionie na Pomorzu.
Opinie – dział zajmujący się głównie polityką, ale i problemami społecznymi.
Pieniądze – dział o finansach i gospodarce.
Kultura – w dziale tym przedstawiane są ważniejsze wydarzenia kulturalne oraz publikowane są recenzje i eseje.
Zbliżenia – materiały w tym dziale dotyczą analizy interesujących zjawisk w Polsce i za granicą.
Poradnik – codzienne porady reporterów dziennika dotyczące różnych dziedzin życia.
Sport – sportowe relacje z boisk i stadionów.
Relaks – mapy pogody, ciekawostki, krzyżówki, kakuro, sudoku, horoskopy, rozmaitości.

Do głównego grzbietu każdego dnia dołączane są różne dodatki.

W poniedziałek:
- „Praca Gratka” – oferty zatrudnienia i porady dla osób szukających pracy.
We wtorek:
- „Nieruchomości Gratka” – nowości na rynku mieszkaniowym i inwestycje w regionie.
W środę:
- „Edukacja Gratka” – dodatek ukazujący się co dwa tygodnie, poświęcony nauce i szkołom.
W czwartek:
- „Moto Gratka” – dodatek motoryzacyjny.
W piątek:
- „Tele Magazyn” – dodatek telewizyjny – programy 65 stacji oraz materiały rozrywkowe.
- „Magazyn Rejsy” – dodatek reporterski o życiu w kraju i za granicą.
- „Będzie się działo” – informator kulturalny i rozrywkowy.
- 20 tygodników lokalnych, w których opisane są lokalne problemy, regionalne autorytety i opinie czytelników.
W sobotę:
- „Podróże Gratka” – poświęcony podróżom, zawiera opisy miejsc, transportu, terminów i cen.

Felietoniści i satyrycy piszący w Dzienniku Bałtyckim[edytuj | edytuj kod]

W Dzienniku Bałtyckim publikują lub publikowali:

Ponadto z Dziennikiem Bałtyckim współpracują:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ „Gazeta Pomorska” liderem sprzedaży w 2019 roku, „Dziennik Zachodni” najbardziej w dół, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-02-28] (pol.).
↑ DZIENNIK BAŁTYCKI – Encyklopedia Gdańska, www.gedanopedia.pl [dostęp 2020-05-22] .
↑ Pierwsza polska gazeta w powojennym Gdańsku. 70-lecie Dziennika Bałtyckiego, trojmiasto.pl, 16 maja 2015 [dostęp 2020-05-22] (pol.).
↑ DZIENNIK BAŁTYCKI – Encyklopedia Gdańska, www.gedanopedia.pl [dostęp 2020-05-22] .
↑ dziennik bałtycki – Bałtycka Biblioteka Cyfrowa, www.bibliotekacyfrowa.eu [dostęp 2020-05-22] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] „Gazeta Pomorska” liderem sprzedaży w 2019 roku, „Dziennik Zachodni” najbardziej w dół, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-02-28] (pol.).

[2] DZIENNIK BAŁTYCKI – Encyklopedia Gdańska, www.gedanopedia.pl [dostęp 2020-05-22] .

[3] Pierwsza polska gazeta w powojennym Gdańsku. 70-lecie Dziennika Bałtyckiego, trojmiasto.pl, 16 maja 2015 [dostęp 2020-05-22] (pol.).

[4] DZIENNIK BAŁTYCKI – Encyklopedia Gdańska, www.gedanopedia.pl [dostęp 2020-05-22] .

[5] dziennik bałtycki – Bałtycka Biblioteka Cyfrowa, www.bibliotekacyfrowa.eu [dostęp 2020-05-22] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]