Dziergowice
|
|||
|
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo | opolskie | ||
| Powiat | kędzierzyńsko-kozielski | ||
| Gmina | Bierawa | ||
| Liczba ludności (2005) | 2556[1] | ||
| Strefa numeracyjna | 77 | ||
| Kod pocztowy | 47-244 | ||
| Tablice rejestracyjne | OK | ||
| SIMC | 0491618 | ||
|
Położenie na mapie województwa opolskiego
 Dziergowice
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Dziergowice
|
|||
 50°14′18″N 18°17′07″E/50,238333 18,285278 |
|||
| Strona internetowa miejscowości | |||
Dziergowice (dodatkowa nazwa w j. niem. Oderwalde, do 1931 Dziergowitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Bierawa.
Spis treści
Części miejscowości[edytuj]
Przysiółkami wsi są: Grobla, Księża Łąka, Podświęcie.
Nazwa[edytuj]
Nazwa miejscowości wywodzi się od pierwotnej polskiej nazwy dzierżawa[2]. Niemiecki nauczyciel Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako najstarszą nazwę wymienia Dziergowice podając jej znaczenie "Lehngut, Lehnbesitz" czyli w języku polskim "Dziedziczna dzierżawa, własność"[2]. Zgodna ze znaczeniem podanym przez badacza pierwotna nazwa wsi powinna więc brzmieć Dzierżawice. Nazwa została później fonetycznie zgermanizowana na Dziergowitz[2], a później niemiecka administracja w 1931 roku zmieniła ją na nową, całkowicie niemiecką Oderwalde w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecnie używaną, polską nazwą Dziergowice oraz niemiecką nazwą Dziergowitz[3].
Historia[edytuj]
Najstarsze wzmianki o wsi Dziergowice pochodzą z 1274. Na ziemiach należących do księcia Raciborskiego rycerz Henryk zakłada osadę. 22 czerwca 1919 roku 80 osób, do których nie dotarła informacja o odwołaniu planowanego powstania, w wyznaczonym terminie powstało przeciwko Niemcom, zajmując lokalne urzędy niemieckie. Zdekonspirowani spiskowcy musieli uchodzić do Polski[4]. Także w miejscowości znajdowała się najstarsza karczma na Odrą oraz port rzeczny transportujący głównie drewno.
Zabytki[edytuj]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[5]:
- cmentarz parafialny
- kaplica cmentarna, szachulcowa, zabytkowa z 1794 r., znajduje się niedaleko kościoła
- mogiły zbiorowe powstańców śląskich
inne zabytki:
- kościół pod wezwaniem św. Anny, neogotycki, konsekrowany w 1906 roku.
Edukacja[edytuj]
- Publiczna Szkoła Podstawowa w Dziergowicach, ul.Kozielska 8
- Zespół Szkół Dwujęzycznych w Solarni, ul. Raciborska 42
- Przedszkole
Sport[edytuj]
W miejscowości znajduje się klub sportowy Odrzanka Dziergowice. Oprócz sekcji piłki nożnej jest tutaj także sekcja psich zaprzęgów Czemi, która odnosi sukcesy na tle krajowym i międzynarodowym. Klub rozwija się bardzo dynamicznie oraz odnosi wiele sukcesów w dziedzinie sportu.
Gospodarka[edytuj]
Wieś ma charakter przemysłowo-rolniczy. Swoją siedzibę ma tutaj: Opolska Kopalnia Surowców Mineralnych Sp. z o.o. Kopalnia Dziergowice. Kopalnia produkuje żwiry, piaski, grysy i różne mieszanki.
Przy kopalni znajdują się zbiorniki wodne powstałe po wydobyciu żwiru i piasku, wykorzystywane w sezonie letnim jako kąpieliska. W ich pobliżu znajduje się ośrodek wypoczynkowy.
Niedaleko stacji kolejowej znajduje się KOLMECH zajmujący się renowacją taborów kolejowych.
Komunikacja: układ drogowy[edytuj]
Przez Dziergowice przechodzą dwie ważne drogi wojewódzkie: 422 425. Przy czym z powodu braku mostu DK422 jest nieprzejezdna.
PKS, kolej[edytuj]
- Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej S.A. posiada w Dziergowicach zlokalizowane 4 przystanki.
Rozkład jazdy PKS w Dziergowicach
- Dziergowice leżą przy linii o znaczeniu krajowym i międzynarodowym z Kędzierzyna-Koźla do Bohumina. We wsi znajduje się przystanek kolejowy Dziergowice.
Znani ludzie urodzeni w Dziergowicach[edytuj]
- Alfons Zgrzebniok - śląski działacz polityczny, komendant powstań śląskich[6], jeden z założycieli Związku Powstańców Śląskich[7].
Przypisy
- ↑ Strategia Rozwoju Gminy Bierawa. [dostęp 23 listopada 2009].
- ↑ a b c Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 78.
- ↑ Johann Knie 1830 ↓, s. 128.
- ↑ Kronika powstań polskich 1794—1944. Warszawa: Wydawnictwo Kronika, s. 353. ISBN 83-86079-02-9.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 1.12.2012]. s. 29.
- ↑ [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=4001262 Zgrzebniok Alfons – Encyklopedia PWN
- ↑ Henryka Wolna, "Komendant Rakoczy", MON, Warszawa 1985, ISBN 83-11-07166-7
Bibliografia[edytuj]
Johann Knie: Alpabetisch, Statistisch, Topographische Uebersicht aller Dorfer, Flecken, Stadt und andern Orte der Konigl. Preus. Provinz Schliesen.... Breslau: Barth und Comp., 1830.
|
||||||||||||||
