Dziki Potok (dopływ Łomnicy)
 Dziki Potok | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | ok. 3,0[1] km |
| Źródło | |
| Miejsce | Śląski Grzbiet, Pogórze Karkonoskie, między Husycką Górką a Czołem |
| Wysokość |
ok. 760-800 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Łomnica |
| Miejsce | |
| Wysokość |
ok. 530 m n.p.m.[2] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Karpacza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
Dziki Potok (niem. Grűndelwasser[1]) – potok górski, lewy dopływ Łomnicy[3][4] o długości około 3,0 km[1].
Potok płynie w Sudetach Zachodnich, w Karkonoszach, w woj. dolnośląskim. Jego źródła rozrzucone są na wysokości około 760-800 m n.p.m., w kotlinie pomiędzy Husycką Górką, Czarną Górą a Czołem, na styku Śląskiego Grzbietu i Pogórza Karkonoskiego[1]. Powstaje z połączenia kilku krótkich bezimiennych potoków. Płynie generalnie ku wschodowi i w dolnej części Karpacza uchodzi do Łomnicy[1].
Wzdłuż Dzikiego Potoku rozciąga się najstarsza część Karpacza - Płóczki[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
W jego dolinie znajdują się dwa szlaki turystyczne[5]:
- prowadzący wzdłuż potoku, z dolnego Karpacza do Bierutowic,
- przecinający go w środkowym biegu, z Karpacza na Grabowiec.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 68, 69. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Dziki Potok na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-06-06].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 63, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 29081
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-04-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.