Dzikie Dziecko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzikie Dziecko
Rok założenia

1974

Rok rozwiązania

1976

Pochodzenie

Warszawa  Polska

Gatunek

rock

Aktywność

1974 – 1976

Powiązania

Budka Suflera, Turbo, Kwiaty Warszawy, Perfect

Skład
Zbigniew Hołdys, Romuald Czystaw, Ryszard Sygitowicz, Piotr Szkudelski
Współpracownicy
Jerzy Goleniewski, Zbigniew Wypych

Dzikie Dziecko – polski zespół rockowy, istniejący w latach 1974-1976, którego założycielem był wokalista, gitarzysta i kompozytor Zbigniew Hołdys. Grupa działała przy klubie Medyk w Warszawie.

Zespół istniał zaledwie dwa lata (1974-1976). Został zauważony i zaproszony przez muzyków Budki Suflera na wspólną trasę. W 1975 wystąpił przed Suflerami w warszawskiej Hali Gwardii. Dziś grupa jest nazywana jednym z najbardziej awangardowych zespołów tamtych czasów[1]. Seweryn Reszka, przyjaciel Hołdysa i manager późniejszego Perfectu, napisał w 2010: Muzyka, którą grała grupa, wyprzedzała to co grali wtedy inni o parę lat[2].

Liderem był Zbigniew Hołdys – zespół grał jego kompozycje, natomiast śpiewał stary znajomy muzyka z wcześniejszego zespołu Kwiaty Warszawy, Romuald Czystaw (najbardziej znany z późniejszej współpracy z Budką Suflera), na gitarze grał Ryszard Sygitowicz, a na perkusji Piotr Szkudelski. Basiści się zmieniali – gościnnie grywał z Dzikim Dzieckiem (również z Budką Suflera) Jerzy Goleniewski (ex- Sylwetki, Quorum, Breakout). Przez dłuższy czas na basie grał Zbigniew Wypych (właściciel sprzętu nagłaśniającego).

Debiutowałem w zespole o nazwie Dzikie Dziecko, a było to tak, że mój kolega miał tam zagrać, ja mu miałem przynieść gitarę, bo akurat nie miał czy coś się z nią stało. Ale on nie dotarł na umówione spotkanie do Medyka, nie wiem, dlaczego - może miał tremę, ale chyba nie przede mną, bo ja wtedy nie byłem znany. Wszyscy czekali łącznie z Hołdysem, a on się nie zjawił, no to tak nieśmiało zaproponowałem, że może ja z nimi zagram, bo byłem na kilku próbach i coś tam pamiętam. Były wątpliwości, czy sobie poradzę, ale po koncercie Hołdys powiedział mi, że zostaję. Była to kapela grająca kompozycje Zbyszka - ciekawe harmonicznie, fajnie zrobione - trudno jednym słowem określić jej styl, było trochę Wishbone Ash, solówki w dwugłosie, dialogi gitarowe, ciekawe jak na tamte czasy harmonie, fajne melodie, był to rock, ale trudny do jednoznacznego sklasyfikowania. Gdy dostaliśmy propozycję, żeby grać support przed Budką Suflera, to była to dla nas wielka nobilitacja, ale gdy Budka kończyła grać, ludzie krzyczeli: „Dzikie Dziecko!”, co było bardzo miłe. Szybko zakończyliśmy tę współpracę, a właściwie to oni ją skończyli, bo nie chcieli takich sytuacji (śmiech). Później zresztą powtórzyło się to, gdy była reaktywacja Perfectu i jeździliśmy z Budką, oni występowali po nas, a po ich występie ludzie krzyczeli „Perfect!”

Ryszard Sygitowicz, Wywiady: Ryszard Sygitowicz[3]

Z repertuaru zespołu jako nagranie zachował się tylko jeden utwór, Fabryka keksów, po kilku latach wykonywany przez metalowy zespół Turbo. Istnienie zespołu przypadło na lata, kiedy w PRL-u zaciekle walczono z muzyką rockową np. nie dopuszczając jej na antenę, a w zamian lansując choćby przeboje w stylu disco. Tak więc grupa nie miała szansy na szersze zaistnienie na krajowym rynku, nie mogła także wyjechać na występy zagraniczne. Kiedy Wypych odszedł do osławionego Breakoutu Tadeusza Nalepy zabierając swój sprzęt, zespół praktycznie przestał istnieć, a Hołdys wyjechał do USA, by zarobkowo grać w klubach i restauracjach.

Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Hołdys - Muzyka [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10] (pol.).
  2. The Perfect Rock Band Story
  3. Robert Lewandowski, Wywiady: Ryszard Sygitowicz [online], magazyn gitarzysta.pl [dostęp 2012-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-09] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]