EMD GP7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
EMD GP7
Ilustracja
Lokomotywa GP7
Producent

Electro-Motive Diesel Stany Zjednoczone

Lata budowy

1949–1954

Układ osi

Bo'Bo'

Wymiary
Masa służbowa

115,5 t

Długość

15 544 mm

Napęd
Trakcja

spalinowa

Typ silników

EMD 567B

Pojemność zbiorników paliwa

10 000 l

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

1100 kW

Maksymalna siła pociągowa

294 kN

Rodzaj przekładni

elektryczna

Prędkość konstrukcyjna

105 km/h

Parametry użytkowe
Rozstaw szyn

1435 mm

EMD GP7 − czteroosiowa lokomotywa spalinowa o mocy 1100 kW produkcji amerykańskiej, używana w Ameryce Północnej. Wyprodukowano 2729 sztuk. Lokomotywa wyposażona jest w 16-cylindrowy silnik o mocy 1500 koni mechanicznych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schneider, Paul D.; GM's Geeps The General Purpose Diesels, Kalmbach Publishing Co. Milwaukee, 1. Auflage 2001: ISBN 0-89024-573-8