Eddie Perkins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eddie Perkins
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1937
Clarksdale

Data śmierci

10 maja 2012

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

lekkopółśrednia, półśrednia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

98

Zwycięstwa

74 (21 KO)

Porażki

20 (1 KO)

Remisy

2

Nieodbyte

2

Eddie Perkins (ur. 3 marca 1937 w Clarksdale, zm. 10 maja 2012) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata wagi lekkopółśredniej (do 140 funtów) organizacji WBA i WBC.

Karierę zawodową rozpoczął 27 grudnia 1956. Do lipca 1961 stoczył 32 walki, z których wygrał 24 a 8 przegrał.

21 października 1961 w stanął do pojedynku o tytuł mistrza świata w wadze lekkopółśredniej z Włochem Duilio Loi. Po wyrównanym pojedynku został ogłoszony remis i mistrzem pozostał Loi. Do rewanżowego pojedynku doszło w Mediolanie 14 września 1962. Pomimo tego, że był liczony w pierwszej i czternastej rundzie zwyciężył jednogłośnie Perkins i został nowym mistrzem, pierwszym powstałej niedawno federacji WBA. Tytuł stracił już w następnym pojedynku kiedy 15 grudnia 1962 zrewanżował mu się Loi wygrywając na punkty.

Po dwóch zwycięstwach ponownie otrzymał szansę walki o tytuł mistrzowski WBA, który po zakończeniu kariery przez Duilio Loi był w posiadaniu Roberto Cruza z Filipin. Stawką pojedynku był również pas nowo powstałej federacji WBC. 15 czerwca 1963 w Manili Perkins wygrał jednogłośnie na punkty, mając przeciwnika na deskach w rundzie pierwszej, i został posiadaczem pasów WBA i WBC. W pierwszej obronie tytułów pokonał, 4 stycznia 1964, Japończyka Yoshinori Takahashi przez nokaut w trzynastej rundzie a następnie, 18 kwietnia, Bunny Granta (Jamajka) jednogłośnie na punkty. Ponownie do obrony pasów stanął 18 stycznia 1965 w Caracas. Przegrał z Wenezuelczykiem Carlosem Hernándezem po niejednogłośnej decyzji sędziów i utracił tytuły mistrzowskie.

Walczył aż do roku 1975 jednak bez większych sukcesów (w latach 1973 i 1974 był w posiadaniu mało znaczącego tytułu mistrza NABF w wadze półśredniej).

W roku 2008 został wybrany do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu.


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]