Edgaras Jankauskas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edgaras Jankauskas
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1975
Wilno

Wzrost

192 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Panerys Wilno
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1996 FK Žalgiris Wilno 93 (41)
1996 CSKA Moskwa 18 (9)
1997 Torpedo Moskwa 29 (10)
1997–2000 Club Brugge 52 (16)
2000–2002 Real Sociedad 51 (19)
2002 SL Benfica (wyp.) 12 (8)
2002–2004 FC Porto 64 (19)
2004–2005 OGC Nice (wyp.) 24 (2)
2005–2007 FBK Kaunas 0 (0)
2005–2007 Heart of Midlothian FC (wyp.) 37 (9)
2007–2008 AEK Larnaka 15 (5)
2008 CF Os Belenenses 5 (0)
2008 Skonto FC 10 (2)
2009 REO Vilnius 4 (8)
2009–2010 New England Revolution 12 (2)
2011 Fakieł Woroneż 10 (0)
W sumie: 436 (150)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–2008  Litwa 56 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2012 Lokomotiw Moskwa (asystent)
2012–2013 Heart of Midlothian FC (asystent)
2014 FK Trakai
2016–2018 Litwa
2022 FK Riteriai (trener napastników)
2022–2023 Al-Bukiryah FC (trener napastników)
2023– Litwa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Edgaras Jankauskas (ros. Эдгарас Янкаускас, ur. 12 marca 1975 w Wilnie) – litewski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Litwy w latach 1991–2008, trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jankauskas karierę piłkarską na poziomie seniorskim rozpoczął w 1991 roku w klubie FK Žalgiris Wilno. Zdobył z nim dwukrotnie mistrzostwo Litwy (1991, 1991/92) oraz trzykrotnie Puchar Litwy (1991, 1992/93, 1993/94). Grał tam przez pięć lat, a następnie przeniósł się do CSKA Moskwa w 1996 roku, a po sezonie do lokalnego rywala, Torpedo Moskwa. W 1998 roku przeszedł do Club Brugge, występującego w Eerste Klasse, gdzie w sezonie 1997/98 wywalczył mistrzostwo Belgii i krajowy superpuchar. W styczniu 2000 roku został sprzedany do Realu Sociedad, który wtedy występował w Primera División, za 2,3 miliona euro. Po sezonie przeniósł się do Benfiki; tam występował tylko w jednym sezonie, po czym trafił do największego rywala dotychczasowego klubu, FC Porto, gdzie sprowadził go ówczesny menedżer tego klubu, José Mourinho[1].

W FC Porto występował regularnie, w latach 2002-2004 zdobył wraz ze swoją drużyną: dwa razy mistrzostwo Portugalii, Puchar Portugalii, Superpuchar Portugalii, a jako jedyny Litwin triumfował w Lidze Mistrzów i Pucharze UEFA. Gdy z klubu odszedł Mourinho, piłkarz przeszedł do francuskiego OGC Nice. W roku 2005 został sprzedany do FBK Kowno. Gdy Władimir Romanow przeszedł z FBK do Heart of Midlothian FC, piłkarz został wypożyczony w sezonie 2005/06 do klubu występującego w Scottish Premier League[2]. Odniósł tam kolejny sukces zdobywając Puchar Szkocji 2006. W Midlothian grał do 2007 roku. W sezonie 2007/08 był zawodnikiem cypryjskiego AEK Larnaka. W 2008 roku odszedł do CF Os Belenenses, ale po pół roku zasilił Skonto FC. W 2009 roku podpisał kontrakt z amerykańskim New England Revolution. W grudniu 2010 roku ogłosił zakończenie kariery[3], jednak w lutym 2011 roku dołączył do rosyjskiego Fakiełu Woroneż, w którym zakończył występy piłkarskie.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991-2008 występował w reprezentacji Litwy. Łącznie rozegrał 56 gier i strzelił 10 goli.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw od 16 lipca 2011 do 25 czerwca 2012 pracował jako trener-tłumacz w Lokomotiwie Moskwa[4], a od 2 lipca 2012 do 31 maja 2013 był asystentem trenera Heart of Midlothian FC. W 2014 roku prowadził FK Trakai. 12 stycznia 2016 został mianowany na stanowisko selekcjonera reprezentacji Litwy[5]. Funkcję tę pełnił do 2018 roku.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zespołowe[edytuj | edytuj kod]

FK Žalgiris Wilno
Club Brugge
FC Porto
Heart of Midlothian FC
Litwa

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]