Edmund Kosiarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Kosiarz
komandor porucznik komandor porucznik
Data i miejsce urodzenia

16 września 1929
Ostrowiec Świętokrzyski, Polska

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1994
Gdańsk, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Polska Marynarka Wojenna

Stanowiska

szef Wydziału Historycznego MW, pracownik naukowy WIH

Późniejsza praca

pisarz, dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Edmund Kosiarz (ur. 16 września 1929 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 25 sierpnia 1994 w Gdańsku) – komandor porucznik Marynarki Wojennej PRL, historyk, pisarz i dziennikarz marynista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1951 ukończył studia na Wydziale Pokładowym Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, w latach późniejszych wyższy kurs operacyjno-taktyczny marynarki wojennej, studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz historię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Pełnił służbę w Marynarce Wojennej. W latach 1954-1959 był redaktorem naczelnym miesięcznika Dowództwa Marynarki Wojennej RP "Przegląd Morski", a później szefem Wydziału Historycznego Marynarki Wojennej. Po przejściu do rezerwy był pracownikiem naukowym Wojskowego Instytutu Historycznego w Warszawie, a od 1973 zajmował się wyłącznie pisarstwem.

Opublikował wiele różnorodnych opracowań, głównie o morskiej tematyce wojskowej, poświęconych zwłaszcza zmaganiom w latach drugiej wojny światowej.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni[1] (kwatera 74-4-3)[2].

Grób Edmunda Kosiarza na cmentarzu Witomińskim

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Bałtyk w ogniu, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1975
  • Bitwy morskie, Gdańsk 1964
  • Bitwy na Bałtyku, Warszawa 1978
  • ”Burza” okręt-muzeum, Gdynia 1964 (współautor R. Witkowski)
  • Druga wojna światowa na Bałtyku, Gdańsk 1988[3]
  • Działania flot w drugiej wojnie światowej, Gdańsk 1989[4]
  • Flota Białego Orła, Gdańsk 1980[5]
  • Na wodach Norwegii, Warszawa 1982
  • Obrona Gdyni 1939, Warszawa 1975
  • Obrona Helu w 1939 r., Warszawa 1971
  • Obrona Kępy Oksywskiej 1939, Warszawa 1973
  • Od pierwszej do ostatniej salwy, Warszawa 1973
  • Pierwsza wojna światowa na Bałtyku, Gdańsk 1979[6]
  • Polacy na morzach 1939-1945, Warszawa 1969 (wydanie także w j. angielskim)
  • Salwy nad Zatoką, Gdańsk 1980[7]
  • Skarby „Wilhelma Gustloffa”, Warszawa 1977, Biblioteka Żółtego Tygrysa, nr 5/77
  • Wojna na Bałtyku 1939, Gdańsk 1988[8]
  • Wojna na morzach i oceanach 1939-1945, Gdańsk 1988
  • Wojny na Bałtyku X-XIX w., Gdańsk 1978
  • Zarys dziejów polskiej floty wojennej, Gdynia 1965

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Witomiński w Gdyni, blogspot.com, 21 stycznia 2014 [dostęp 2018-08-17].
  2. https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=88574&inni=0&cinki=1 [dostęp 2020-06-03]
  3. Edmund Kosiarz, Druga wojna światowa na Bałtyku, wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1988, ISBN 83-215-3268-3, OCLC 20518920 [dostęp 2022-02-04].
  4. Edmund Kosiarz, Działania flot w drugiej wojnie światowej, wyd. 1, Gdańsk: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, ISBN 83-03-02563-5, OCLC 22860148 [dostęp 2022-02-04].
  5. Edmund Kosiarz, Flota Białego Orła, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1980, ISBN 83-215-3241-1, OCLC 7395135 [dostęp 2022-02-04].
  6. Edmund Kosiarz, Pierwsza wojna światowa na Bałtyku, wyd. 1, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1979, ISBN 83-215-3234-9, OCLC 6602295 [dostęp 2022-02-04].
  7. Edmund Kosiarz, Salwy nad Zatoką, Gdańsk: Wydawn. Morskie, 1980, ISBN 83-215-3237-3, OCLC 18306251 [dostęp 2022-02-04].
  8. Edmund Kosiarz, Wojna na Bałtyku, 1939, wyd. 1, Gdańsk: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, ISBN 83-03-02160-5, OCLC 19362364 [dostęp 2022-02-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ewa Wajs, Redaktorzy naczelni „Przeglądu Morskiego” w latach 1928-2006, Przegląd Morski Nr 11 listopad 2006
  • Kmdr por. Edmund Kosiarz 80. rocznica urodzin, „Po wachcie” Nr 3 (11) z 1 września 2009