Edmund Piątkowski

Edmund Piątkowski
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1936 ; Florentynów
Data śmierci	28 marca 2016
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Polska
	Mistrzostwa Europy
	Uniwersjada
	Odznaczenia

Grób Marii i Eugeniusza Piątkowskich na cmentarzu Bródnowskim

Edmund Piątkowski (ur. 31 stycznia 1936 we Florentynowie, zm. 28 marca 2016^[1]) – polski lekkoatleta, dyskobol, mistrz Europy i rekordzista świata.

W 1958 r. zdał egzaminy maturalne w I Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi^[2].

Startował w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, będąc wówczas jednym z czołowych zawodników świata w rzucie dyskiem. Trzykrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich: w Rzymie (1960) zajął 5. miejsce, a w Tokio (1964) i w Meksyku (1968) był siódmy.

Czterokrotnie startował w mistrzostwach Europy. Zdobył złoty medal w Sztokholmie 1958 z wynikiem 53,92 m. Był czwarty w Belgradzie 1962 i w Budapeszcie 1966 oraz dwunasty na zakończenie swej kariery w Atenach 1969.

Na zawodach w Końskich 2 maja 1959 r. ustanowił rekord Europy wynikiem 57,55 m^[3].

54-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1954–1969): 57 startów, 34 zwycięstwa indywidualne^[4].

14 czerwca 1959 podczas Memoriału Kusocińskiego na Stadionie Dziesięciolecia ustanowił rekord świata wynikiem 59,91 m (wynik po ponad dwóch latach poprawił Amerykanin Jay Silvester^[5]). Dwukrotnie bił także rekord Europy (57,89 w 1959 i 60,47 w 1961), a trzynaście razy rekord Polski (ostatni 61,12 w 1967).

Był trzynastokrotnym mistrzem Polski w rzucie dyskiem: 1955, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968 i 1969.

W 1956 zdobył złoto halowych mistrzostw kraju w tej konkurencji^[4].

W 1959 i 1961 pierwszy w rankingu światowym w rzucie dyskiem^[4].

Został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1959, a poza tym był piąty w 1958 i czwarty w 1961.

Reprezentował barwy ŁKS Łódź (1954-1956), Śląska Wrocław (1957-1958) i Legii Warszawa (1959-1969).

Rekordy życiowe:

rzut dyskiem – 61,12
pchnięcie kulą – 18,05

Był mężem lekkoatletki olimpijki Marii Piątkowskiej, z którą miał dwóch synów. Został bohaterem reportażu Wielki rzut (1959) Ryszarda Kapuścińskiego, opublikowanego w tygodniku „Polityka” (nr 48).

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 grudnia 1999 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu, za osiągnięcia w działalności na rzecz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki^[6].

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 12O-7-27)^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Nie żyje Edmund Piątkowski
↑ Jan Kamiński (red.). Nasz Wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906-2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. 2006, s. 496.
↑ "Sportowiec" 17 czerwca 1959 r. nr 25 (446), s. 2.
↑ ^a ^b ^c Henryk Kurzyński i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 342. ISBN 978-83-64544-06-4.
↑ Progression of Official World Record: Men, Discus, tilastopaja.org [dostęp 2016-03-30] (ang.).
↑ M.P. z 2000 r. nr 9, poz. 183.
↑ Pogrzeb E. Piątkowskiego 7 kwietnia. pzla.pl. [dostęp 2016-05-24]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego (pol.)

[1] Nie żyje Edmund Piątkowski

[2] Jan Kamiński (red.). Nasz Wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906-2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. 2006, s. 496.

[3] "Sportowiec" 17 czerwca 1959 r. nr 25 (446), s. 2.

[Kurzyński-4] Henryk Kurzyński i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 342. ISBN 978-83-64544-06-4.

[5] Progression of Official World Record: Men, Discus, tilastopaja.org [dostęp 2016-03-30] (ang.).

[6] M.P. z 2000 r. nr 9, poz. 183.

[7] Pogrzeb E. Piątkowskiego 7 kwietnia. pzla.pl. [dostęp 2016-05-24]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]