Edoardo Piscopo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edoardo Piscopo
Ilustracja
Piscopo reprezentujący Włochy podczas wyścigu A1 Grand Prix w sezonie 2008/2009
Państwo

 Włochy

Data urodzenia

4 lutego 1988

Sukcesy

2008: Włoska Formuła 3 (wicemistrz)
2010: Auto GP (wicemistrz)
2011: Blancpain Endurance Series (wicemistrz w klasie GT4 Cup)

Strona internetowa

Edoardo Piscopo (ur. 4 lutego 1988 roku) – włoski kierowca wyścigowy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Włoch karierę rozpoczął w roku 2000, od startów w kartingu. W 2005 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Amerykańskiej Formule BMW. W zespole EuroInternational zmagania zakończył na 5. miejscu (wygrał trzy wyścigi).

W kolejnym sezonie reprezentował barwy ekipy Cram Competicion, zarówno we włoskim, jak i europejskim cyklu Formuły Renault. Ostatecznie rywalizację w nich ukończył odpowiednio na 3. i 10. lokacie. W przerwie zimowej wziął udział w pięciu wyścigach japońskiej serii Toyota Racing Series. Stanąwszy raz na podium, został sklasyfikowany na 25. pozycji.

W roku 2007 awansował do Formuły 3 Euro Series (ścigał się w teamie ASL Mücke Motorsport). W ciągu dwudziestu wyścigów, raz stanął na podium, zajmując ostatecznie 15. miejsce, w końcowej klasyfikacji. Z niemiecką stajnią wziął udział również w prestiżowym wyścigu Masters of Formula 3. Na belgijskim torze Zolder, zmagania ukończył na przyzwoitej 5. pozycji.

Na przełomie sezonu 2007 i 2008 Edoardo Piscopo zadebiutował w zimowej serii A1 Grand Prix. Startując w czternastu wyścigach, przyczynił się do zajęcia przez jego narodowy zespół 18. lokaty, w generalnej klasyfikacji.

W sezonie 2008 Włoch brał udział we Włoskiej Formule 3. W ekipie Team Ghinzani, siedmiokrotnie stanął na najwyższym stopniu podium. Ostatecznie uległ jedynie swojemu rodakowi Mirko Bortolottiemu, kończąc rywalizację na 2. miejscu. Oprócz regularnych startów w tej serii, Piscopo zaliczył również jednorazowy udział w hiszpańskiej F3 (nie zdobył punktów) oraz Euroserii 3000 (dwukrotnie stanął na podium, a na koniec sezonu zajął 14. pozycję). Dzięki sukcesowi we włoskiej F3, Edoardo odbył w nagrodę testy z włoską stajnią F1 - Scuderia Ferrari.

W zimowej przerwie ponownie brał udział w Pucharze Świata. Tym razem wystąpił w ośmiu wyścigach, pomagając swojej ekipie w ukończeniu zmagań na 16. miejscu.

W 2009 roku, Piscopo zaangażował się w reaktywowaną Formułę 2. W ciągu czternastu wyścigów, ośmiokrotnie dojechał na punktowanych lokatach, najlepiej spisując się podczas drugiego wyścigu w Czechach oraz pierwszego w Wielkiej Brytanii, kiedy to zajął czwarte miejsce. Zdobyte punkty sklasyfikowały Włocha na 12. pozycji. We wrześniu Edoardo wystąpił w jednej rundzie Euroserii 3000, rozegranej na hiszpańskim torze Ricardo Tormo. Spośród trzech rozegranych wyścigów, raz stanął na podium. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 9. lokatę.

W przerwie zimowej Piscopo podpisał kontrakt z francuskim zespołem DAMS, na starty w Azjatyckiej GP2. Po punkty sięgnął w pierwszym i drugim wyścigu, na bahrajńskim obiekcie Sakhir, dojeżdżając na piątym i ósmym miejscu. Uzyskane punkty pozwoliły Włochowi zająć w ostatecznej klasyfikacji 16. miejsce.

Z tą samą ekipą rozpoczął starty w nowo utworzonej serii Auto GP (zastąpiła wcześniejszą Euroserię 3000). W ciągu dwunastu wyścigów, pięciokrotnie zameldował się w czołowej trójce. Ostatecznie musiał uznać wyższość swojego zespołowego kolegi Francuza Romaina Grosjean, zostając wicemistrzem serii. Reprezentując francuską stajnię, wziął udział również w jednej eliminacji serii wyścigów długodystansowych - Le Mans Series. Rywalizację ukończył na 15. miejscu.

Pod koniec sezonu 2010, Piscopo zadebiutował w europejskiej edycji serii GP2. Zastąpiwszy we włoskim zespole Trident Racing Wenezuelczyka, Johnny'ego Cecotto Jr., wystąpił w jednej rundzie, we Włoszech. W pierwszym wyścigu spisał się bardzo dobrze, będąc sklasyfikowanym na siódmej pozycji. Z kolei niedzielnych zmagań nie ukończył.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Poz. koń.
2005 Amerykańska Formuła BMW EuroInternational 12 3 1 2 5 108 5
2006 Europejska Formuła Renault Cram Competition 14 0 0 1 0 34 10
Włoska Formuła Renault 12 0 1 1 10 216 3
2006–07 Toyota Racing Series Mark Petch Motorsport 5 0 0 ? 1 78 25
2007 Formula 3 Euro Series ASL Mücke Motorsport 20 0 0 0 1 8 15
Masters of Formula 3 1 0 0 0 0 N/A 5
2007–08 A1 Grand Prix A1 Team Italy 14 0 0 0 0 12 18
2008 Włoska Formuła 3 Team Ghinzani 16 7 8 7 11 127 2
Euroseria 3000 Sighinolfi Autoracing 2 0 0 0 2 10 14
Hiszpańska Formuła 3 GTA Motor Competición 2 0 0 0 0 0 NS
2008–09 A1 Grand Prix A1 Team Italy 8 0 0 0 0 17 16
2009 Formuła 2 Motorsport Vision 14 0 0 0 0 19 12
Euroseria 3000 Emmebi Motorsport 3 0 0 0 1 11 9
2009–10 Azjatycka Seria GP2 DAMS 8 0 0 0 0 3 16
2010 Auto GP DAMS 12 0 0 1 5 42 2
Le Mans Series 1 0 1 0 0 1 15
Seria GP2 Trident Racing 2 0 0 0 0 2 26
2011 Blancpain Endurance Series - GT4 Cup Lotus Italia 5 2 1 0 3 105 2
2012 Włoski Puchar Porsche Carrera Petri Corse Motorsport 14 3 0 2 7 128 3
2013 Superstars International Series RGA Sportmanship 2 0 0 0 0 10 22

Wyniki w GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 Trident Racing Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
2 26
7 NU

Wyniki w Azjatyckiej Serii GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2009/2010 DAMS Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
3 16
9 7 NU 16 15 5 8 NW

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]