Eduard Winokurow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduard Winokurow
Эдуард Винокуров
Data i miejsce urodzenia

30 października 1942
Bajżansaj

Data i miejsce śmierci

10 lutego 2010
Petersburg

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Meksyk 1968 szermierka
(szabla druż.)
złoto Montreal 1976 szermierka
(szabla druż.)
srebro Monachium 1972 szermierka
(szabla druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Montreal 1967 szabla druż.
złoto Hawana 1969 szabla druż.
złoto Ankara 1970 szabla druż.
złoto Wiedeń 1971 szabla druż.
złoto Grenoble 1974 szabla druż.
złoto Budapeszt 1975 szabla druż.
srebro Moskwa 1966 szabla druż.
srebro Göteborg 1973 szabla druż.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Grób Eduarda Winokurowa na Cmentarzu Bogosłowskim w Petersburgu.

Eduard Tieodorowicz Winokurow (ros. Эдуард Теодорович Винокуров; ur. 30 października 1942 w Bajżansaju[1], zm. 10 lutego 2010 w Petersburgu[2]) – radziecki szablista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Urodził się w Kazachstanie, później trenował w Leningradzie. Na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku wspólnie z Umiarem Mawlichanowem, Markiem Rakitą, Wiktorem Sidiakiem i Władimirem Nazłymowem zdobył złoty medal drużynowo. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Monachium reprezentacja ZSRR w składzie: Wiktor Bażenow, Władimir Nazłymow, Wiktor Sidiak, Eduard Winokurow i Mark Rakita zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, gdzie wspólnie z Wiktorem Krowopuskowem, Wiktorem Sidiakem, Michaiłem Burcewem i Władimirem Nazłymowem zwyciężył drużynowo. We wszystkich trzech przypadkach nie startował w rywalizacji indywidualnej.

Podczas mistrzostw świata w Moskwie w 1966 roku wspólnie z Umiarem Mawlichanowem, Nugzarem Asatianim, Markiem Rakitą i Jakowem Rylskim zdobył srebro w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Montrealu (1967), mistrzostwach świata w Hawanie (1969), mistrzostwach świata w Ankarze (1970), mistrzostwach świata w Wiedniu (1971), mistrzostwach świata w Grenoble (1974) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975) oraz srebrny na mistrzostwach świata w Göteborgu (1973)[3].

Odznaczony Orderem „Znak Honoru” i dwukrotnie Medalem „Za pracowniczą wybitność”[4].

Po zakończeniu kariery pracował jako trener w Petersburgu.

Starty olimpijskie (medale)[edytuj | edytuj kod]

Meksyk 1968
  • szabla drużynowo – złoto
Monachium 1972
  • szabla drużynowo – srebro
Montreal 1976
  • szabla drużynowo – złoto

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Search Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-04] (ang.).
  2. ↑ Скончался двукратный олимпийский чемпион по фехтованию Эдуард Винокуров [online], БалтИнфо, 11 lutego 2010 [dostęp 2021-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-16] (ros.).
  3. ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-23] (niem.).
  4. ↑ Российские спортсмены, спортивная Россия - ВИНОКУРОВ Эдуард Теодорович [online], infosport.ru [dostęp 2023-09-23] (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eduard_Winokurow&oldid=73224557”