Edward Baranowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Baranowicz
Ilustracja
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1885
Dorohowo

Data i miejsce śmierci

16–19 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1912–1913, 1914–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

5 Pułk Ułanów Zasławskich

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Edward Baranowicz herbu Syrokomla[1] (ur. 28 maja 1885 w majątku Dorohowo, zm. 1619 kwietnia 1940 w Katyniu) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 maja 1885 w majątku Dorohowo, w gminie Cyryn ówczesnej guberni mińskiej, w rodzinie Fabiana i Anny z Pruszewskich[2][3][4][5].

Od 1 października 1912 do 1 października 1913 odbył obowiązkową służbę wojskową w rosyjskim 19 pułku dragonów na prawach wolontariusza (ros. Вольноопределяющийся), zdał egzamin oficerski i został mianowany chorążym rezerwy.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach II Korpusu Polskiego w Rosji. Następnie w Wojsku Polskim, wziął udział w wojnie z bolszewikami. 1 czerwca 1921 w stopniu rotmistrza pełnił służbę w 5 pułku ułanów zasławskich[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 84. lokatą w korpusie oficerów jazdy[7]. W 1923 dowodził II dywizjonem macierzystego pułku w Ostrołęce[8]. Od następnego roku pełnił obowiązki[9], a później został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 5 puł. w Ostrołęce[10]. Na tym stanowisku 23 stycznia 1928 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 8. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W marcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko rejonowego inspektora koni w Rzeszowie[11][12]. Z dniem 1 lutego 1932 został przeniesiony na stanowisko rejonowego inspektora koni w Gródku Jagiellońskim[13][14]. Z dniem 31 maja 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[15]. Mieszkał w Dorohowie[16]. W 1934, jako podpułkownik stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowogródek. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[17].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 został ranny w Brześciu i dostał się do sowieckiej niewoli. W grudniu 1939 figurował jako jeniec Obozu NKWD w Kozielsku[18]. Między 15 a 17 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego[18]. Między 16 a 19 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[18]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie na stopień generała brygady[19]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryżewski 1991 ↓, s. 373.
  2. Ryżewski 1991 ↓, s. 373, tu urodzony 31 maja 1885.
  3. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 18, podano także alternatywne daty urodzin: 5 maja i 15 maja 1885.
  4. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 336, 1027, tu podano, że urodził się 15 maja 1885.
  5. Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 70, tu podano, że urodził się 28 maja 1885.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 247, 546, tu także jako datę urodzenia podano 15 maja 1885.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 157.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 609, 677.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 551, 599.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 294, 339.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 91.
  12. Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 57, 70.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 236.
  14. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 141, 528.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 31 grudnia 1932, s. 470.
  16. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 18.
  17. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 336, 1027.
  18. a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 153.
  19. M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.
  20. M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
  21. Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 57.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 6 grudnia 1921, s. 1673.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 24 grudnia 1921, s. 1673.
  24. M.P. z 1927 r. nr 283, poz. 778.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927, s. 361.
  26. Ryżewski 1991 ↓, s. 374.
  27. Na podstawie fotografii [1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]