Edward Görlich

Edward Görlich

Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1914 Kraków
Data i miejsce śmierci	8 lipca 2009 Kraków
Profesor nauk chemicznych
Specjalność: geochemia, analiza chemiczna i elektrochemia, krystalochemia i chemia krzemianów, stan szklisty
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1951
Profesura	1969
Polska Akademia Umiejętności
Status	członek krajowy czynny
Doktor honoris causa Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie – 1996
Uczelnia	Akademia Górniczo-Hutnicza
Okres zatrudn.	od 1952
Prorektor ds. Ogólnych
Uczelnia	Akademia Górniczo-Hutnicza
Okres spraw.	1971–1973
Odznaczenia

Edward Görlich (ur. 26 lipca 1914 w Krakowie, zm. 8 lipca 2009 tamże) – polski profesor zwyczajny nauk technicznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Dziekan Wydziału Ceramicznego w latach 1960–1964, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor ds. ogólnych AGH (1971–1973), przewodniczący komitetu redakcyjnego wyd. „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).

Życiorys

Syn dyrektora tramwajów miejskich. Przed wojną ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W czasie okupacji pracował jako laborant w Ostdeutsche Chemische Werke GmbH (Krakowskie Zakłady Sodowe Solvay).

W 1947 roku na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ uzyskał dyplom magistra filozofii w zakresie chemii. Stopień doktora uzyskał w roku 1951, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1959 zaś profesora zwyczajnego w 1969 roku. W latach 1960–1972 pełnił obowiązki kierownika Katedry Chemii Krzemianów na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”. W dorobku naukowym posiadał ponad 120 publikacji oraz kilka monografii (w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów). Jednym z jego uczniów był Mirosław Handke.

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera FD-11-6).

Najważniejsze publikacje

• Analiza krzemianów - zagadnienia ogólne, Warszawa, (1958);
• Minerały ilaste, Biuletyn Przemysłu materiałów Ogniotrwałych, (1948), 100–127;
• Aquantitative theory of the character of chemical bonding in binary compounds, Nature, 192, (1961), 133–135;
• Electrostatic explanation of chemical bonding, Prace Komisji Nauk Technicznych, PAN Kraków 4, (1965);
• Looking for an Answer, (2009).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (1956)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)
• Medal KEN (1974)
• Złota Odznaka Miasta Krakowa
• Srebrna Odznaka Miasta Krakowa (1972)

Nagrody i wyróżnienia

• nagrody MOiSW (1967–1973)
• doktor honoris causa AGH (1995)
• wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej

Bibliografia

• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 17, s. 6–9.
• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 132/133, s. 13.
• Dziennik Polski 2009 nr 161 (11-12 VII 2009). s. A10 (nekrologi).
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice : Helion, cop. 2004, s. 102.