Edward Jakóbowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Jakóbowicz
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Edward Andrzej Jakóbowicz

Data i miejsce urodzenia

19 września 1891
Lwów

Data śmierci

21 września 1972

Tytuł naukowy

inżynier dróg i mostów

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Edward Jakóbowicz w mundurze kapitana

Edward Andrzej Jakóbowicz (ur. 19 września 1891 we Lwowie, zm. 21 września 1972) – polski inżynier dróg i mostów, kapitan saperów rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 września 1891 we Lwowie, w rodzinie Ernesta, mistrza krawieckiego, i Katarzyny z Pokrzywnickich[1][2]. Ukończył szkołę ludową, a następnie c. k. I Wyższą Szkołę Realną we Lwowie, w której 18 czerwca 1910 zdał maturę[3][4]. 1 października tego roku rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Szkoły Politechnicznej we Lwowie[3].

4 sierpnia 1914 został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii[3]. W czasie I wojny światowej od września 1914 do lipca 1915 walczył w Karpatach, w szeregach c. i k. Pułku Piechoty Nr 30[5]. Od czerwca do września 1916 był uczniem Oficerskiej Szkoły Pionierów w Klosterneuburgu[5]. Później jego oddziałem macierzystym był Batalion Saperów Nr 52[6]. Od lipca 1917 do kwietnia 1918 walczył na froncie włoskim jako dowódca plutonu pionierów[5]. Na stopień porucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1918 w korpusie oficerów piechoty[7].

9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Inżynierii i Saperów, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w kompanii zapasowej saperów nr 6[8]. W 1922 posiadał przydział w rezerwie do 4 pułku saperów w Sandomierzu[9]. W następnym roku został przeniesiony do 6 pułku saperów w Przemyślu[10][11]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 118. lokatą w korpusie oficerów rezerwy inżynierii i saperów[12][13].

W 1923 ukończył studia na Wydziale Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej i otrzymał dyplom inżyniera dróg i mostów[14]. Jako student należał do inicjatorów budowy II Domu Technika we Lwowie przy ul. Abrahamowiczów 14, a w czasie budowy piastował przez pół roku stanowisko kierownika „Drużyn Robotniczych”[14]. Praktykę zawodową rozpoczął w Towarzystwie Robót Technicznych „Tres”[14]. Następnie pracował w firmie budowlanej „Brzuchowice” przy budowie pomieszczeń dla Korpusu Ochrony Pogranicza[14]. W 1927 założył firmę budowlaną „Inżynier O. i E. Ungerowie i E. Jakóbowicz” stając się współwłaścicielem razem z Elizą Unger i jej mężem Oswaldem Ungerem[14].

W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział w rezerwie do 4 batalionu saperów w Przemyślu[15].

Po zakończeniu II wojny światowej został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[16]. Zmarł 21 września 1972 i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zakopanem (sektor K2, rząd B, numer 15)[17]. Był żonaty z Marią z Malczyńskich (1907–1990), dzieci nie miał[2][17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b Kolekcja 2 ↓, s. 2, 5.
  3. a b c Kolekcja ↓, s. 4.
  4. Sprawozdanie 1910 ↓, s. 71, 72.
  5. a b c Kolekcja 2 ↓, s. 3, 5.
  6. Ranglisten 1918 ↓, s. 1462.
  7. Ranglisten 1918 ↓, s. 377.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 893.
  9. Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 102.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 885.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 809.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 916.
  13. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 839.
  14. a b c d e f Album 1932 ↓, s. 95.
  15. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 164, 679.
  16. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-15]..
  17. a b ś.p. Edward Jakubowicz. Parafia Rzymsko - Katolicka Najświętszej Rodziny w Zakopanem. [dostęp 2023-07-13]..
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922, s. 806.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]