Edward Szewczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Szewczuk
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1892
Podhorce

Data śmierci

31 marca 1964

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

obrona Westerplatte

Późniejsza praca

prezes Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Polscy oficerowie po kapitulacji Westerplatte, 7 września 1939.
Od lewej: chor. Edward Szewczuk, por. Stefan Grodecki, kpt. Mieczysław Słaby, kpt. Franciszek Dąbrowski, ppor. Zdzisław Kręgielski

Edward Szewczuk (ur. 18 lutego 1892 w Podhorcach, zm. 31 marca 1964) – chorąży Wojska Polskiego II RP, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Jako jeniec przebywał kolejno w Stalagu I A, Oflagu XVIII B w Wolfsbergu i Oflagu II C w Woldenergu.

Został pochowany na cmentarzu w Gliwicach-Bojkowie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]