Edward Wiśniewski (geograf)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Wiśniewski
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1936
Inowrocław

Data śmierci

26 lipca 2015

profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: geomorfologia, paleogeografia czwartorzędu
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1968
Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN

Habilitacja

1977

Profesura

15 czerwca 1990

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Akademia Pomorska w Słupsku

Edward Kazimierz Wiśniewski (ur. 4 listopada 1936 w Inowrocławiu, zm. 26 lipca 2015[1]) – polski geograf specjalizujący się w geomorfologii oraz paleogeografii czwartorzędu.

W 1954 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu i po odbyciu rocznego kursu pedagogicznego podjął pracę nauczyciela w szkole podstawowej. Następnie odbył studia geograficzne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, ukończył je w 1960 roku, wśród jego wykładowców byli Rajmund Galon i Ludmiła Roszko. Po studiach podjął pracę w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. W 1968 roku uzyskał tam stopień doktora, tematem jego rozprawy były Struktura i tekstura sandru ostródzkiego oraz teras doliny górnej Drwęcy, a promotorem Rajmund Galon. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1977 roku, w tym samym instytucie, na podstawie rozprawy Rozwój geomorfologiczny doliny Wisły pomiędzy Kotliną Płocką a Kotliną Toruńską.

W latach 1984–1998 pracował na UMK, w 1990 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1996 profesora zwyczajnego nauk przyrodniczych. W latach 1984–1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMK, a od 1990 do 1998 roku kierował Zakładem Geomorfologii tej uczelni. Wykładał także na Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku (1998) oraz Wyższej Pomorska Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Bydgoszczy (1999).

Brał udział w ekspedycjach badawczych na Spitsbergen (1973) oraz do Oazy Bungera (1978–1979).

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura i tekstura sandru ostródzkiego oraz teras doliny górnej Drwęcy (1971)
  • Rozwój geomorfologiczny doliny Wisły pomiędzy Kotliną Płocką a Kotliną Toruńską (1976)
  • Antarktyda - lodowa pustynia (1989, ISBN 83-02-03981-0)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 736-737, ISBN 83-231-1988-0.
  • Prof. dr hab. Edward Wiśniewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-07-29].[martwy link]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]