Edwige Fenech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edwige Fenech
Ilustracja
Fenech w filmie Tutti i colori del buio (1972)
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1948
Annaba

Zawód

aktorka, producentka filmowa

Współmałżonek

Luciano Martino
(1971-1979; rozwód)

Lata aktywności

od 1968

Edwige Fenech (ur. 24 grudnia 1948 w Annaba) – francusko-włoska aktorka, producentka filmowa i modelka pochodzenia maltańskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Annaba (wówczas Bône)[2][3], w ówczesnej francuskiej Algierii. Jej ojciec był Maltańczykiem[4], a jej matka była Włoszką i pochodziła z Acate (w prowincji Ragusa), której została honorowym obywatelem[5].

Po rozwodzie rodziców, przeprowadziła się z matką do Nicei we Francji, gdzie uczęszczała do szkoły średniej i studiowała taniec i medycynę. Tam została zauważona na ulicy i przyjęła propozycję udziału jako Gina w komedii Toutes folles de lui (1967) u boku Juliena Guiomara, Jeana-Pierre’a Marielle i Serge’a Gainsbourga.

W 1967 wzięła udział w konkursie piękności Lady France, który odbył się w maju podczas 20. edycji festiwalu w Cannes i wygrała go[6], uzyskując tym samym prawo uczestnictwa w Lady Europa jako przedstawicielka swojego kraju; Impreza odbywała się w sierpniu, a Fenech zajęła trzecie miejsce, za Dolores Agustą i Rocío Jurado. Została jednak zauważona przez łowcę talentów, który zaproponował jej tytułową rolę w filmie Samoa, królowa dżungli (Samoa, regina della giungla, 1968). Następnie przeniosła się ze swoją matką do Włoch.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Edwige Fenech w Top Sensation (1969)

Wystąpiła potem w filmach: dramacie przygodowym Il Figlio di Aquila Nera (1968), komedii Gospodyni ma również hrabiego (Frau Wirtin hat auch einen Grafen, 1968) z Jeffreyem Hunterem i dramacie erotycznym Top Sensation (1969). W komedii Satiricosissimo (1970) z Arturo Dominicim (Ofoniusz Tygellinus) i Karin Schubert (blond kurtyzana) wcieliła się w postać cesarzowej Poppei Sabiny.

W 1970 otrzymała nagrodę Golden Orange. Grywała w dreszczowcach, w tym 5 lalek na sierpniowy księżyc (5 bambole per la luna d'agosto, 1970), Mario Bavy, Dziwna wiceprezes pani Wardh (Lo strano vizio della Signora Wardh, 1970) jako tytułowa Julie Wardh z George’em Hiltonem i Ivanem Rassimovem, Twój zastępca ma zamknięty pokój i ma tylko klucz (Il tuo vizio è una stanza chiusa e solo io ne ho la chiave, 1972) z Anitą Strindberg i Danielą Giordano oraz Śmierć niesie trzcinę (Passi di danza su una lama di rasoio, 1973) z George’em Martinem, a także w horrorach, m.in. Wszystkie kolory mroku (Tutti i colori del buio, 1972)[7].

Była kilkakrotnie na okładce włoskiej edycji magazynu „Playboy” (we wrześniu 1977, w styczniu 1981, w lipcu 1984)[8]. W latach 80. była częstym gościem programów telewizyjnych, w tym Italia 1 Ric e Gian folies (1983) i Bene, bravi, bis (1984), Canale 5 Risatissima (1985) z Paolo Villaggio. W 1985 zadebiutowała w teatrze w spektaklu D'amore si muore z Fabrizio Bentivoglio i Monicą Scattini.

Pracowała jako producentka filmowa, m.in. Kupca weneckiego (2004) z Alem Pacino. W 2007 przyjęła propozycję od Quentina Tarantino w filmie Hostel 2 (Hostel: Part II) w reżyserii Eli Rotha. Powróciła na szklany ekran w roli cesarzowej Katarzyny II w filmie Córka kapitana (La figlia del capitano, 2012), wyprodukowanym i nadawanym przez RAI.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ze związku z aktorem Fabio Testi, ma syna Edwina (ur. 1971)[9]. W latach 1971-82 związana była z reżyserem Luciano Martino[10]. W latach 1986-98 była zaręczona z włoskim przemysłowcem Lucą Cordero di Montezemolo[5].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser
1968 Gospodyni ma również hrabiego (Frau Wirtin hat auch einen Grafen) Céline Franz Antel
1968 Samoa, królowa dżungli (Samoa, regina della giungla) Samoa Guido Malatesta
1970 5 bambole per la luna d'agosto Marie Chaney Mario Bava
1970 Lo strano vizio della Signora Wardh Julie Wardh Sergio Martino
1971 Skąd wzięły się te dziwne krople krwi na ciele Jennifer? (The Case of the Bloody Iris) Jennifer Osterman Giuliano Carnimeo
1971 Upalne noce Don Juana (Le calde notti di Don Giovanni ) Aiscia Alfonso Brescia
1972 Wszystkie kolory mroku (Tutti i colori del buio) Jane Harrison Sergio Martino
1972 Twój zastępca ma zamknięty pokój i ma tylko klucz (Il tuo vizio è una stanza chiusa e solo io ne ho la chiave) Floriana Sergio Martino
1972 Ubalda, cała naga i gorąca (Quel gran pezzo dell'Ubalda tutta nuda e tutta calda) Ubalda Mariano Laurenti
1972 Naga zakonnica (La bella Antonia, prima monica e poi dimonia) Antonia Mariano Laurenti
1973 Giovannona dłogo-uda (Giovannona Long-Thigh) Giovannona Coscialunga Sergio Martino
1973 Oznaczony Frank i Szalony Tony (Dio, sei proprio un padreterno!) Orchidea Michele Lupo
1973 Święty Boże, tutaj przybywa przemytnik (Fuori uno sotto un altro... arriva il passatore) Mora Giuliano Carnimeo
1973 Tajemnice call girl (Anna, quel particolare piacere) Anna Giuliano Carnimeo
1974 Poker w łóżku (La signora gioca bene a scopa?) Eva Giuliano Carnimeo
1974 Niewinność i żądanie Carmela Paternò Massimo Dallamano
1975 Nude per l'assassino Magda Andrea Bianchi
1975 Il vizio di famiglia Suzie Mariano Laurenti
1975 Szkolny nauczyciel Giovanna Pagaus Nando Cicero
1975 Grazie... nonna Marianna Marino Girolami
1975 Nietknięta żona (La moglie vergine) Valentina Marino Girolami
1976 Seks z uśmiechem Emilia Chiapponi Sergio Martino
1976 Konfesje pani policjantki Gianna Amicucci Michele Massimo Tarantini
1976 Moja siotra jest prawnikiem Viola Orlando/ Rosa Orlando Lucio Fulci
1976 Rogacz z urojenia (Evil Thoughts) Francesca Marani Ugo Tognazzi
1977 Nauczycielka idzie do gimnazjum dla chłopców Monica Sebastiani Mariano Laurenti
1977 Virgo, Taurus i Capricorn Gioia Ferretti Luciano Martino
1977 Dziewczyna taksówkarz Marcella Michele Massimo Tarantini
1978 Nauczyciel w domu Luisa De Dominicis Michele Massimo Tarantini
1978 Moje miłości (Amori miei) Deborah Steno
1978 Pustynna bitwa/Siły zbrojne (Il grande attacco) Danielle Umberto Lenzi
1979 Dr Jekyll jak gorący Barbara Wimply Steno
1979 La patata bollente Maria Steno
1979 Policjantka na wydziale pornograficznym Gianna D'Amico Michele Massimo Tarantini
1979 Sobota, niedziela i piątek inż. Tokimoto Sergio Martino
1980 Cukier, miód i papryka Amalia Passalacqua Sergio Martino
1980 Jestem fotogeniczny (I'm Photogenic) Cinzia Pancaldi Dino Risi
1980 Il ladrone Deborah Pasquale Festa Campanile
1980 Ja i Caterina (Io e Caterina) Elisabetta Alberto Sordi
1980 La moglie in vacanza... l'amante in città Giulia Sergio Martino
1981 As (Asso) Silvia Castellano & Pipolo
1981 Policjantka w Nowym Jorku Gianna Amicucci / La Pupa Michele Massimo Tarantini
1981 Cornetti alla crema Marianna Sergio Martino
1981 Il ficcanaso Susanna Luisetti Bruno Corbucci
1982 Il paramedico Nina Miglio Sergio Nasca
1982 Don't Play with Tigers Francesca Del Prà Sergio Martino
1984 Vacanze in America Miss De Romanis Carlo Vanzina
1988 Widmo śmierci (Phantom of Death) Hélène Martell Ruggero Deodato
1993 Prywatne kryminały Nicole Venturi Sergio Martino
2007 Hostel 2 (Hostel: Part II) Profesor Eli Roth

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Who is Edwige Fenech (actress)?. Omnilexica. [dostęp 2014-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)]. (ang.).
  2. Edwige Fenech. ČSFD.cz. [dostęp 2014-12-27]. (cz.).
  3. Edwige Fenech. Listal. [dostęp 2014-12-27]. (ang.).
  4. Edwige Fenech. Rotten Tomatoes. [dostęp 2014-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  5. a b Biografia di Edwige Fenech. Biografieonline.it. [dostęp 2017-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (wł.).
  6. Edwige Fenech. The Deuce. [dostęp 2017-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  7. Edwige Fenech. MYmovies. [dostęp 2014-12-27]. (wł.).
  8. Edwige Fenech Magazines. FamousFix. [dostęp 2014-12-27]. (ang.).
  9. Edwige Fenech. BigMaybe.com. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  10. Who is Edwige Fenech dating?. FamousFix. [dostęp 2014-12-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]