Eka Kurniawan

Eka Kurniawan
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1975(dts) ; Tasikmalaya
Zawód, zajęcie	pisarz
Narodowość	indonezyjska

Eka Kurniawan (ur. 28 listopada 1975 w Tasikmalaya^[1]) – indonezyjski pisarz.

W 1999 roku ukończył studia filozoficzne na Universitas Gadjah Mada^[1]^[2]. Jako pisarz debiutował książką Pramoedya Ananta Toer dan Sastra Realisme Sosialis. Pracował także jako dziennikarz i scenarzysta dla telewizji^[1]. Przełomem w jego karierze okazała się pisana w konwencji realizmu magicznego powieść Cantik Itu Luka (wyd. pol. pt. Piękno to bolesna rana), która odniosła sukces w rodzimym kraju i została przełożona na prawie 30 języków^[2].

Jako pierwszy pisarz z Indonezji został nominowany do nagrody The Man Booker International Prize^[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Powieści

Cantik Itu Luka (2002), Yogyakarta: AKYPress & Penerbit Jendela. Ponowne wydanie, 2004, Jakarta: Gramedia Pustaka Utama. Wydanie polskie: Piękno to bolesna rana, przekł. Jędrzej Polak, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016.
Lelaki Harimau (2004). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama. Wydanie polskie pt. Człowiek tygrys, przekł. Jędrzej Polak, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2018.
Seperti Dendam, Rindu Harus Dibayar Tuntas (2014). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.
O (2016). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.

Opowiadania

Corat-coret di Toilet (2000). Yogyakarta: Yayasan Aksara Indonesia. Ponowne wydanie 2014, Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.
Gelak Sedih dan Cerita-cerita Lainnya (2005). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.
Cinta Tak Ada Mati dan Cerita-cerita Lainnya (2005). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.
Kumpulan Budak Setan (2010, wraz z: Intan Paramaditha, Ugoran Prasad). Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.
Perempuan Patah Hati yang Kembali Menemukan Cinta Melalui Mimpi (2015). Yogyakarta: Bentang Pustaka.

Literatura faktu

Pramoedya Ananta Toer dan Sastra Realisme Sosialis (1999). Yogyakarta: Yayasan Aksara Indonesia. Ponowne wydanie 2002, Yogyakarta: Penerbit Jendela. Ponowne wydanie 2006, Jakarta: Gramedia Pustaka Utama.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Eka Kurniawan. Portal Alumni Universitas Gadjah Mada, 2017-08-31. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
↑ ^a ^b Eka Kurniawan. Världslitteratur.se, 2016-03-31. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (szw.).
↑ Olivia Rondonuwu: High hopes for Indonesian author vying for Man Booker glory. Taipei Times, 2016-04-14. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (ang.).

[alumni.ugm.ac.id-1] Eka Kurniawan. Portal Alumni Universitas Gadjah Mada, 2017-08-31. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).

[varldslitteratur.se-2] Eka Kurniawan. Världslitteratur.se, 2016-03-31. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (szw.).

[taipeitimes.com-3] Olivia Rondonuwu: High hopes for Indonesian author vying for Man Booker glory. Taipei Times, 2016-04-14. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]